326. Καλέ μου γείτονα!

Πριν από χρόνια, απόκτησα ένα παλιό, πέτρινο σπίτι  σε κάποιο ορεινό χωριό. Ξυπνώντας το πρωί, μετά την πρώτη διανυκτέρευσή μου εκεί, ξεμύτισα από την αυλόπορτα για να περιεργασθώ τα πέριξ.

Ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησα  ήταν ο κυρ-Παναγιώτης, ορεσίβειος γέροντας βοσκός, που έμενε με την φαμίλια του, παιδιά κι  εγγόνια, στο απέναντι σπιτικό. Μόλις με αντίκρισε, ανέμισε με ενθουσιασμό την μαγγούρα του και μου φώναξε από μακριά: «Καλέ μου γείτονα, καλώς όρισες!».

Η εγκάρδια αυτή η υποδοχή σε ένα νέο για μένα τόπο, από έναν άνθρωπο που πρωτόβλεπα, με ξάφνιασε ευχάριστα και με εντυπωσίασε. 

Παράδειγμα για μίμηση δεν γίνονται μόνο οι σπουδαγμένοι και οι σπουδαίοι  αλλά και οι αγράμματοι κι ασήμαντοι. Οι τελευταίοι, μάλιστα, ίσως πιο συχνά...