321. Σε μαγικά νησιά θέλω να βρεθούμε...

Όταν βλέπω φωτογραφίες μακρινών πόλεων και εξωτικών τοπίων, νιώθω μελαγχολία. Μου θυμίζουνε πως υπάρχουν μέρη που δεν θα επισκεφθώ, γυναίκες που δεν θα ερωτευτώ,  μουσικές που δεν θα ακούσω, ανθρώπους που δεν θα γνωρίσω, φαγητά που δεν θα γευθώ, μυρωδιές που δεν θα οσφρανθώ, συζητήσεις που δεν θα κάνω.

Να γιατί πιστεύω ότι τα χρήματα που δίνει κανείς ταξίδια, όπως και για βιβλία, μουσική και θέατρο δεν είναι σπατάλη, δεν είναι έξοδο αλλά επένδυση.

Τα αναγνώσματα, τα ακούσματα και οι εμπειρίες του ταξιδιού δεν «καταναλώνονται». Στοιχειώνουν μέσα μας και μας συντροφεύουν υποσυνείδητα σε όλη μας την ζωή.