302. Ο θάνατος του κούτσουρου

Βάζω στο τζάκι ένα ευσταλές, ζωντανό κούτσουρο.
Μετά από κάποιες ώρες γίνεται μία χουφτίτσα στάχτη.
Ο κόσμος θα ξεχάσει την ύπαρξή του, σαν να μην υπήρξε ποτέ.

Όπως τον άνθρωπο, μετά τον θάνατό του...