Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

574. Εγκαταλειμμένα σκυλιά


 -Άφησέ με νάρθω μαζί σου, μου είπε προσηλώνοντας με ικεσία τα θλιμμένα μάτια του πάνω στα δικά μου, πίσω από το τζάμι του αυτοκίνητου. Δεν τρώω πολύ. Μόνο δυο μπουκιές ψωμί και λίγο νερό. Θα σου είμαι πιστός σύντροφος και καλός φύλακας.  
-Πώς βρέθηκες εδώ; τον ρώτησα.
-Με εγκατέλειψε το παλιό μου αφεντικό. Με βαρέθηκε και με άφησε στην ερημιά.  
-Τι τρως;
-Δεν τρώω. Τριγυρνώ όλη μέρα προσπαθώντας να βρω κάτι. Όλοι με διώχνουν. Άφησέ με νάρθω μαζί σου. Θα γαυγίζω το βράδυ όταν κάποιος πλησιάσει το σπίτι.
-…………
-Με έχουν στειρώσει. Είμαι καλό σκυλί. Άφησέ με νάρθω μαζί σου.
Πήγα να ανοίξω τη πόρτα του αυτοκινήτου για να μπει αλλά την έκλεισα πάλι. Άλλα σκυλιά έρχονταν από όλη την Ελλάδα. Εγκαταλειμμένα σκυλιά. Ράτσας και ημίαιμα.  Με περιλαίμιο και χωρίς. Με ικεσία στο βλέμμα. Και μιαν απέραντη θλίψη. Άκουγα την φωνή τους, κι ας μη μιλούσαν: Άφησέ με νάρθω μαζί σου…