Τα ζώα έχουν
επίπεδη προσωπικότητα. Ο άνθρωπος, όσο πιο πολύ καλλιεργείται, (ανεξάρτητα από
την μόρφωσή του), τόσο πιο πολύ βάθος δίνει στην προσωπικότητά του.
Εικονοποιώντας τον συλλογισμό αυτό, φαντάζομαι ένα καθρέφτη, ο οποίος για το ζώο έχει μηδενικό βάθος. Όσο πιο πολύ καλλιεργημένος είναι ο άνθρωπος που απεικονίζει, τόσο πιο βαθύ χώρο καταλαμβάνει η προσωπικότητά του πίσω από το τζάμι.
Εικονοποιώντας τον συλλογισμό αυτό, φαντάζομαι ένα καθρέφτη, ο οποίος για το ζώο έχει μηδενικό βάθος. Όσο πιο πολύ καλλιεργημένος είναι ο άνθρωπος που απεικονίζει, τόσο πιο βαθύ χώρο καταλαμβάνει η προσωπικότητά του πίσω από το τζάμι.
Υπάρχει αρνητικό βάθος προσωπικότητας; Ναι, αλλά όχι στα ζώα. Οι πολύ κακοί άνθρωποι, τα αρρωστημένα εγκληματικά μυαλά, ναι, έχουν αρνητικό βάθος. Είναι ευκολότερο να το διαγνώσεις, σε σύγκριση με το θετικό, γιατί ο κακός είναι ευκολότερα αναγνωρίσιμος. Σε γραμμική παράσταση, με σημείο μηδέν την επιφάνεια του καθρέφτη, το θετικό εκτείνεται πίσω από τον καθρέφτη ενώ το αρνητικό μπροστά του, που το κάνει και περισσότερο ορατό στους τρίτους, ενώ για το θετικό πρέπει να λοξοκοιτάξει κανείς μέσα στον καθρέφτη για να δει το βάθος του.
Εγώ, αλήθεια, τι βάθος έχω; Αρκετό, πιστεύω, αλλά υπάρχουν πολλοί με μεγαλύτερο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου