Η ανάγκη μερικών καπνιστών να ικανοποιήσουν το πάθος τους είναι τόσο μεγάλη που δεν διστάζουν να αγνοούν κάθε έννοια στοιχειώδους κοινωνικής συμπεριφοράς, αδιαφορώντας για την ενόχληση που προκαλούν. Μέσα σε ένα μόνο Σαββατοκύριακο σημείωσα τρία περιστατικά:
Σάββατο πρωί συναντήθηκα φίλο μου στην καφετέρια της γειτονιάς. Σε λίγο ήλθε δίπλα μας ένα ζευγάρι με τρία παιδιά, το ένα μωρό. Κάποια στιγμή ο φίλος μου πήγε να ανάψει τσιγάρο. Του ζήτησα να κάνει υπομονή και να μην καπνίσει γιατί σε λίγο θα φεύγαμε. «Δεν σκέπτεσαι τα διπλανά παιδάκια, που θα τα ντουμανιάσεις;» ποντάρισα στο πατρικό του φίλτρο. Εκείνος άναψε το τσιγάρο με ένα «έλα, μωρέ, τώρα».
Το ίδιο βράδυ βρέθηκα με την παρέα μου σε ένα μικρό ρεστοράν. Η φίλη μας, συνταξιούχος χειρουργός και μανιώδης καπνίστρια έβγαλε τα τσιγάρα της. Οι άλλοι της θύμισαν ότι η γυναίκα μου ενοχλείται πολύ από τον καπνό. «Κι εγώ πού θα καπνίσω;» ρώτησε. Οι άλλοι της είπαν ότι μπορεί να πάει έξω, όπως οι άλλοι θαμώνες. «Σιγά, να μην τρέχω τώρα έξω» είπε. Και, άναψε τσιγάρο.
Την επόμενη μέρα ήμασταν καλεσμένοι σε βάφτιση. Στο τραπέζι που ακολούθησε στην ταβέρνα, η κόρη φίλου μου, έγκυος στον έβδομο μήνα, κάπνιζε του καλού καιρού εν μέσω άλλων παιδιών. «Καλά, δεν φοβάσαι ότι το κάπνισμα μπορεί να κάνει κακό στο έμβρυο;» την ρώτησα απορημένος. «Θα δείξει», απάντησε αδιάφορα. Αφού το πάθος της την έκανε να μην λογαριάζει την υγεία του δικού της παιδιού, που περιμένει με τόση λαχτάρα, θα σεβόταν των άλλων;
Αυτά τα περιστατικά δεν είναι η εξαίρεση. Είναι λίγα από τα πολλά που συναντώ συχνά. Οι περισσότεροι καπνιστές σέβονται τους άκαπνους και φουμάρουν μόνο όπου επιτρέπεται ή αφού προηγουμένως ζητήσουν την άδειά τους. Οι ασυνείδητοι όμως δεν είναι λίγοι. Μόνον όταν βρεθούν στο εξωτερικό συμμορφώνονται και γίνονται παναγίες. Όταν επιστρέφουν στη χώρα μας, ξαναφορούν την ονή τους (κοινώς γαϊδουροτόμαρο).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου