Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

522. Τα "μυστικά" της γρήγορης ανάγνωσης

Το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο που θεμελίωσε την ανύπαρκτη έως τότε βιβλιοθήκη μου ήταν το "Μιχαήλ Στρογκώφ" του Ιουλίου Βερν. Σήμερα η γυναίκα μου διαμαρτύρεται επειδή τα βιβλία έχουν καταλάβει όλο το σπίτι. Όταν τα βλέπω, αναρωτιέμαι πόσες χιλιάδες ώρες ανάλωσα για να τα διαβάσω. Και σκέπτομαι πως, αν μπορούσα να διαβάζω 10% πιο γρήγορα, στον ίδιο χρόνο, θα είχα διαβάσει 10% περισσότερα βιβλία!

Κάποτε συμμετείχα στο σεμινάριο ταχείας ανάγνωσης που οργάνωσε η ξένη τράπεζα που εργαζόμουν. Ως τότε νόμιζα ότι για να διαβάσεις γρήγορα υπάρχει κάποια τεχνική σύμφωνα με την οποία το βλέμμα διαγράφει στη σελίδα ένα μεγάλο Ζ  ή πιάνει μόνο το κέντρο των γραμμών ή κάτι τέτοιο. Ο Αμερικανός εισηγητής του σεμιναρίου μας εξήγησε ότι δεν υπάρχει κανένα κόλπο. Τα διαβάζουμε όλα, αλλά ταχύτερα. Πώς το κατορθώνουμε αυτό;

Η απάντηση είναι η εξής: Οι βολβοί των ματιών μας κινούνται από μύες. Όπως όλοι οι μύες, όσο περισσότερο ασκούνται, τόσο πιο πολύ αποδίδουν. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε λοιπόν είναι να τους ασκήσουμε να κινούνται αριστερά-δεξιά με μεγαλύτερη ταχύτητα. Για αυτό το λόγο μας έδωσε ένα απλό, κουρδιστό όργανο. Ήταν ένα οριζόντιο πηχάκι που κάλυπτε το φάρδος της σελίδας και κατέβαινε με ρυθμιζόμενο ρυθμό την σελίδα, κρύβοντας τις γραμμές. Έτσι ανάγκαζε τα μάτια μας να κινούνται ταχύτερα ώστε να προλάβουν να διαβάσουν την γραμμή πριν την καλύψει το πηχάκι.   Αυτό ήταν όλο.

Για να διαπιστώσουμε την αποτελεσματικότητά του, διαβάσαμε ένα κείμενο (ήταν στα αγγλικά) χωρίς τον μηχανισμό και στην συνέχεια απαντήσαμε σε ένα τεστ κατανόησης του κειμένου. Επαναλάβαμε το τεστ αφού διαβάσαμε ένα άλλο κείμενο με τον μηχανισμό και είδαμε ότι ο βαθμός κατανόησης ήταν ο ίδιος. Το ίδιο συνέβη και με τα επόμενα τεστ ύστερα από ταχύτερη κατάβαση του μηχανισμού που σήμαινε πιο γρήγορη ανάγνωση.

Ο εισηγητής μας εξήγησε ότι όλα τα κείμενα δεν διαβάζονται με την ίδια ταχύτητα. Την προσαρμόζουμε ανάλογα με την πυκνότητα νοημάτων, την σημαντικότητα και το ενδιαφέρον τους. Για αυτό συνέστησε, πριν αρχίσουμε την ανάγνωση ενός κειμένου, να αφιερώσουμε λίγο χρόνο για να διαβάσουμε μόνο την πρώτη γραμμή από τις πρώτες παραγράφους. Αυτό θα μας βοηθήσει να πάρουμε μιαν ιδέα για το κείμενο και να προσαρμόσουμε την ταχύτητα με οποία θέλουμε να το διαβάσουμε.

Ύστερα από αυτές τις οδηγίες είναι εύκολο ο καθένας από τους  αναγνώστες να  πειραματιστεί μόνος του προσπαθώντας να διαβάσει με αυξανόμενη ταχύτητα διαφορετικά κείμενα έστω και χωρίς την χρήση του μηχανισμού που προαναφέραμε. Όπως είπαμε, ο στόχος είναι να εξασκήσει τους μυς που κινούν τους βολβούς των ματιών του για να κινούνται πιο γρήγορα. Βεβαίως, το ιδανικό θα ήταν να παρακολουθήσει ένα ειδικό σεμινάριο με σχετικό αντικείμενο. Σκέπτομαι πόσο πιο κερδισμένοι θα ήμασταν ως απλοί αναγνώστες, σπουδαστές και επαγγελματίες αν ένα τέτοιο σεμινάριο μπορούσαν να παρακολουθήσουν οι μαθητές όλης της χώρας. 

Παρεμπιπτόντως, ο Αμερικανός εισηγητής μας εξέπληξε όταν, δείχνοντας ένα πακέτο με τις ελληνικές εφημερίδες της ημέρας, ισχυρίστηκε ότι, μολονότι δεν γνώριζε ελληνικά, μπορούσε να καταλάβει το μορφωτικό επίπεδο των αναγνωστών στο οποίο  απευθυνόταν η κάθε εφημερίδα και να ξεχωρίσει τις λαϊκές.  Πώς; Αναλύοντας το editorial, δηλαδή το άρθρο που γράφει καθημερινά ο εκδότης της εφημερίδας στην πρώτη σελίδα και αντιπροσωπεύει το στυλ της. Αυτό που έκανε ήταν, σε ένα δείγμα κειμένου, να μετρήσει τον αριθμό των λέξεων που απαρτίζουν κάθε πρόταση και τον αριθμό των συλλαβών της κάθε λέξης. Όσο περισσότερες και πολυσύλλαβες ήταν, τόσο υψηλότερο το μορφωτικό επίπεδο των αναγνωστών. Αυτό το ξέρουν και οι δημοσιογράφοι των λαϊκών εφημερίδων και γράφουν με σύντομες προτάσεις και  ολιγοσύλλαβες λέξεις. Χρήσιμη πληροφορία για όσους ασχολούνται με το γράψιμο σε οποιαδήποτε μορφή. 

(Από την στήλη μου "Εμπειρικές συμβουλές αυτοβελτίωσης" στο e-περιοδικό Flow Magazine http://www.flowmagazine.gr/article/view/ta_mustika_tis_grigoris_angnosis

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου