Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

314. ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ

Τα άδεια μπουκάλια νερού, εκτός από τον ανθρωπομορφισμό έχουν ευλυγισία ενώ το πώμα τους μοιάζει με κεφάλι. Η ευλυγισία βέβαια είναι σχετική, αφού μόνο μια ελαφρά κάμψη μπορούν να κάνουν, χωρίς να παραμορφωθούν.
Την εκμεταλλεύτηκα για να δημιουργήσω μια σειρά έργων.
Ένα από αυτά είναι η Προσκύνηση των Μάγων.
Πρόσθεσα, για δώρα, τρία διακοσμητικά αντικείμενα.
Βάση από πλεξιγκλάς για να ταιριάζει με το διαφανές πλαστικό των μπουκαλιών.

(Έργο μου από την συλλογή "Μπουκάλια")

2 σχόλια:

  1. Μεγάλε ΟΝΤΟΣ Άρη(ς)-σ-τουργήματά!
    Και μόνο αυτό με τα νερο-πλαστο-μπούκαλα τα λέει όλα!

    Η πλάκα είναι και οι ερμηνείες που ο καθένας μπορεί να δώσει!

    Κατ΄ εμένα είναι σα να λένε τα άδεια πλαστομπούκαλα, στο Χριστό για τα δώρα των Μάγων, "Τι το θες Θεάνθρωπε το "ΕΓΩ ειμή η ζωή" κι από την άλλη αρέσκεσαι στα μπιχλιμπίδια, εμείς τα ύδατα είμαστε οι δημιουργοί που χαρίζουμε στον άνθρωπο τη ζωή, γιατί ΜΟΝΟΝ όπου υπάρχει νερό υπάρχει ΚΑΙ ζωή, χωρίς εμάς τα υλικά αγαθά δεν έχουν καμιά αξία!"

    Να σαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Κωνσταντίνε, ευχαριστώ για το σχόλιο.

    Μιλώντας για νερό, ("εμείς τα ύδατα..." όπως γρέφεις), σχετική είναι και η παλαιότερη εγγραφή μου, με αριθμό 17, στην περίπτωση που θα σε ενδιέφερε να της ρίξεις μια ματιά.

    Καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή