Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

358. Το δένδρο και το σαλιγκάρι

       Τρώμε με ευχαρίστηση τους καρπούς των δέντρων και των φυτών, που είναι γεμάτα χυμούς. Οι χυμοί αυτοί αποτελούνται από νερό που ρουφάνε οι ρίζες. Και όμως, θα ήταν αδιανόητο να πιούμε το νερό αυτό, ανακατεμένο με λάσπη και χώμα, πριν το φιλτράρει το φυτό ή το δέντρο. Μάλιστα, κάποια δέντρα μπορεί να έχουν τις ρίζες τους μέσα σε υπονόμους ή σε ενεργούς βόθρους. Στην κατοχή, οι αγρότες λίπαιναν το χωράφι τους με λύματα που κουβαλούσαν από τους οικιακούς βόθρους. Επομένως, το φυτά και τα δέντρα ενεργούν ως φυσικά φίλτρα που κάνουν καλά την δουλειά τους.
Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με τα ζώα. Για παράδειγμα το κρέας του χοίρου δεν περιέχει καμία βρομιά από τα μύρια όσα σιχαμερά που τρώγει, περιλαμβανομένων και των ακαθαρσιών. Αντίθετα, πολύς κόσμος σιχαίνεται να φάει σαλιγκάρια, που τρώνε μόνο φύλλα. 
Συμπέρασμα: Όλα είναι μια ιδέα…
(Εικονίζεται το έργο μου "Σαλιάρισμα" από την συλλογή "'Οστρακα")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου