Πριν από χρόνια, απόκτησα ένα παλιό, πέτρινο σπίτι σε κάποιο ορεινό χωριό. Ξυπνώντας το πρωί, μετά την πρώτη διανυκτέρευσή μου εκεί, ξεμύτισα από την αυλόπορτα για να περιεργασθώ τα πέριξ.
Ο πρώτος άνθρωπος που συνάντησα ήταν ο κυρ-Παναγιώτης, ορεσίβειος γέροντας βοσκός, που έμενε με την φαμίλια του, παιδιά κι εγγόνια, στο απέναντι σπιτικό. Μόλις με αντίκρισε, ανέμισε με ενθουσιασμό την μαγγούρα του και μου φώναξε από μακριά: «Καλέ μου γείτονα, καλώς όρισες!».
Η εγκάρδια αυτή η υποδοχή σε ένα νέο για μένα τόπο, από έναν άνθρωπο που πρωτόβλεπα, με ξάφνιασε ευχάριστα και με εντυπωσίασε.
Η εγκάρδια αυτή η υποδοχή σε ένα νέο για μένα τόπο, από έναν άνθρωπο που πρωτόβλεπα, με ξάφνιασε ευχάριστα και με εντυπωσίασε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου