338. Το μυστήριο των στίχων του Σαββόπουλου

Εδώ και χρόνια έχω επισημάνει ένα φαινόμενο που, με την πάροδο των ετών, διόλου δεν αμβλύνεται αλλά συνεχίζει ακάθεκτο. Ποιο είναι αυτό; Διαβάζοντας άρθρα, ρεπορτάζ και σχόλια σε εφημερίδες και περιοδικά, κάθε τόσο πέφτω πάνω σε μιαν "ατάκα", ένα απόσπασμα από στίχο του Σαββόπουλου, που βάζει ο συντάκτης του, χωρίς να αναφέρει την πηγή, για να χρωματίσει το κείμενό του.  Επειδή συμβαίνει να ξέρω όλους τους στίχους από τα τραγούδια του Διονύση, την εντοπίζω αμέσως.

Σήμερα, για παράδειγμα, διαβάζοντας την «Καθημερινή», στο ίδιο φύλο, έπεσα πάνω σε δύο τέτοιες περιπτώσεις. Ο τίτλος του άρθρου του δημοσιογράφου Πάσχου Μανδραβέλη ήταν Τι να φταίν’ οι εκπρόσωποι… (χωρίς εισαγωγικά) παρμένο  από το πασίγνωστο τραγούδι «Ας κρατήσουν οι χοροί». Στην τελευταία σελίδα,  ο Σταύρος Λυγερός κλείνει το άρθρο του λέγοντας: Το επόμενο διάστημα η ΔΗΜΑΡ θα βρεθεί στη μέγγενη, γεγονός που θα την υποχρεώσει να ξεκαθαρίσει «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει».  Η τελευταία φράση είναι φυσικά παρμένη από το παλιό τραγούδι «Οι παλιοί μας φίλοι».

Πολλές φορές σκέφτηκα στο παρελθόν να πάρω ένα ψαλίδι και να φτιάξω μια συλλογή με αποκόμματα  με ατάκες από στίχους του Διονύση. Θα είχα γεμίσει ένα άλμπουμ ως τώρα.

Αναρωτιέμαι τι το ιδιαίτερο έχουν  οι στίχοι του Σαββόπουλου, συχνά γραμμένοι πριν από αρκετές δεκαετίες, και διατηρούν την επικαιρότητά τους, ενώ κάποιοι έγιναν σλόγκαν, όπως «στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει». Γιατί άραγε τέτοιο πράγμα δεν έχει ξανασυμβεί με άλλο στιχουργό ή ποιητή μας; Δεν μπόρεσα να βρω μιαν απάντηση. Το μυστήριο παραμένει. Καμιά ιδέα;