Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

291. Ο θρήνος της μάνας

Στο ξόδι της μητέρας ενός φίλου μου, στο κοιμητήρι, περιμένοντας την ώρα της εκφοράς, άκουγα στο παραδιπλανό καμαράκι τον θρήνο της μάνας ενός εικοσάχρονου που πέθανε από ναρκωτικά.

Ολόκληρη η Ελληνική λυρική ποίηση δεν θα μπορούσε να παραβγεί με αυτή την λαϊκή  γυναίκα.  Ό Επιτάφιος του Ρίτσου ωχριούσε μπροστά της.

Σκέφτηκα, τι κρίμα που δεν είχα ένα μαγνητοφωνάκι να απαθανατίσω τα λόγια της. Ύστερα πάλι, σκέφτηκα, πως ήσαν τόσο ιερά, που θα ήταν βεβήλωση να τα καταγράψω.

(Εικονίζεται το έργο μου "Επιτάφιος" από την συλλογή "Όστρακα")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου