252. Η δεύτερη, ονειρική ζωή μας.

Αν προσπαθήσω να θυμηθώ κάποιο από τα όνειρα που έχω δει στον ύπνο μου, θα δυσκολευθώ. Όμως, σε ανύποπτο χρόνο, για λίγες μόνο στιγμές, αναδύεται από τον βυθό της μνήμης μου μια εικόνα, ένα θραύσμα από όνειρό που είχα δει πριν  πολλά χρόνια, εντελώς ξεχασμένο. Τότε, αισθάνομαι όπως ακριβώς αισθάνθηκα τότε, όταν είχα δει εκείνο το όνειρο, "ζώντας" ξανά εκείνες τις στιγμές.  

Ίσως η μνήμη μας να κρατά σφραγισμένα όλα τα όνειρα που έχουμε δει στη ζωή μας, κι ας νομίζουμε πως τα έχουμε λησμονήσει. Μαζί μ' αυτά, και τα αισθήματα που μας προκάλεσα τότε. Τα όνειρα αυτά μπορεί να είναι η δεύτερη ζωή μας, που παραμένει κρυφή κι από εμάς τους ίδιους.