Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

265. Φράσεις του συρμού

Κάθε εποχή έχει τις δικές της φράσεις της μόδας.  Είναι δυο λογιών:

-Η αργκό της νεολαίας, όπως «έχει κάλο στο κεφάλι» «είναι βλήμα», «ποιος Θανάσης», «μη φας, έχουμε γλάρους με φύκια», «δεν κάνει μία», «είναι τζάμι», «μου άναψαν τα λαμπάκια» «τον έκανε ρόμπα» κλπ, «τα πήρα στο κρανίο», «τα πήρα» κλπ.

-Οι πιο λόγιες όπως "βασικά" στην αρχή της πρότασης (έγινε και νούμερο επιθεώρησης), «έχω την αίσθηση» αντί του «έχω την εντύπωση, νομίζω, πιστεύω, θεωρώ» αλλά το πετάνε και χωρίς λόγο, για να επιδείξουν το, συχνά ανύπαρκτο, βάθος σκέψης. 

Υπάρχουν και λέξεις των οποίων η χρήση σταδιακά μειώνεται και τελικά παύει. Για παράδειγμα: «συρμός» που έγινε «μόδα». Η ειρωνική «κουλτουριάρης», στα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. «Γυναικωτός» που έβαλε κι ο Π. Μάρκαρης σε αστυνομικό μυθιστόρημά του, για να μαρτυρήσει την μεγάλη ηλικία του δολοφόνου που την χρησιμοποίησε.
     (Εικονίζεται το έργο μου "Τριπλό άνθος", σινική σε βότσαλο)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου