Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

229. Οι ακροβάτες της ΔΕΗ

Παλαιότερα, οι τεχνίτες της ΔΕΗ σκαρφάλωναν στις ξύλινες κολώνες με ειδικά πέδιλα με καμπυλωτές δαγκάνες. Δένονταν και με  φαρδιά ζώνη που περνούσαν γύρω από την μέση τους και γύρω από τον στύλο. Όταν βγήκαν οι τσιμεντένιες κολώνες, τα πέδιλα αντί για δαγκάνες είχαν λαστιχένια πέλματα.

Μην μου πεις! Δεν χρειάζεται να είσαι παιδί για να χαζέψεις ένα τέτοιο θέαμα! Ο τεχνίτης στο έδαφος έδενε τα πέδιλα και έμοιαζε με ανθρωπόμορφο κάβουρα. Κρέμαγε στην ζώνη του σχοινιά και καλώδια και άρχιζε την ιεροτελεστία της αναρρίχησης. 

Σε κάθε του «βήμα» προς τα πάνω, οι δαγκάνες μπήγονταν στην σάρκα της ξύλινης κολώνας Όταν  έφτανε στην κορφή άρχιζε να δουλεύει με τα πόδια του στηριγμένα στα πέδιλα με τις δαγκάνες μπηγμένες γερά στο ξύλο.

Κι εσύ να είσαι πιτσιρικάς, στο δρόμο για το σχολείο και από την μια να βιάζεσαι γιατί έχεις αργήσει και από την άλλη να κοντοστέκεσαι γιατί δεν θέλεις να χάσεις το θέαμα των τσάμπα ακροβατικών. Ευλογημένα διλήμματα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου