«Ένι μένι τζένι, ένι τσικολάτα ντόνεπα, ντόνεπα, ένι τσικουμπέ, ένι τσικουμπέ, αραβία, αραβία, συ κι βγες»,
«Έχεις πάπλωμα χρυσό; /Έχω και μεταξωτό / Στείλε μού το να το δω / Τόχει ο γιος μου στο σχολειό / Έμαθα πως πέθανε / Ποιος παπάς τον έθαψε; / Ο παπάς, ο γούμενος /με τα γουμενάκια του / και με τα παιδάκια του».
«Νά το, νά το, το δαχτυλίδι! / πού ’ντο, πού ’ντο; / Δεν θα το βρεις /Δεν θα το βρεις / Δεν θα το βρεις / το δαχτυλίδι που ζητείς».
«Βρέχει, χιονίζει / το μάρμαρο ποτίζει / η γάτα μαγειρεύει / κι ο ποντικός χορεύει»
«Μια δεκάρα η βιολέτα, τσιγκολελέτα, πράσινα κουφέτα»
«Ένας τέντζερης / καπιτένζερης / με πατάτες και με κρέας / πί ποντό / νουμερό ζερό / ματμαζέλ η Μαριγώ / και ζερό»
Ο παιδικός σουρεαλισμός είναι πιο γοητευτικός από τον σουρεαλισμό των μεγάλων!
(Εικονίζεται το έργο μου "Ζωίτσα" από την συλλογή "Τιρμπουσόν")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου