Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

415. "Γεια, χαρά"


Ο χαιρετισμός που απευθύνουμε στους φίλους μας, το «γεια σου», «γεια χαρά» ή σκέτο «γεια» δεν είναι κάποια λέξη που δεν σημαίνει τίποτε όπως το Αγγλοαμερικανικό και το Γαλλικό «hello»ή το Ιταλικό «ciao». Αντίθετα, είναι μεστή νοήματος: η πιο σημαντική ευχή που μπορεί να δώσεις σε κάποιον: «Να έχεις υγεία» ή «να έχεις υγεία και χαρά».

Κι όμως, το «γεια χαρά» έχει φθαρεί τόσο πολύ από την καθημερινή χρήση, που το λέμε χωρίς να καταλαβαίνουμε το νόημά του. Επί πλέον, έχει πάρει και μια «λαϊκή χροιά», κάτι σαν αργκό. Αυτό φαίνεται και από την «μάγκική» της εκδοχή: προσθέτοντας στο τέλος ένα «νταν» έχει γίνει «γεια χαραντάν»!

          (Από το βιβλίο μου "Αντίο, Άγχος!")
 
"Γεια, χαρά!", λοιπόν, υγεία και χαρά, σε όλους για το νέον έτος.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου