Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

534. Η καριέρα της γυναίκας στον ανδροκρατούμενο κόσμο.

Μέχρι τα μέσα του περασμένου αιώνα, η γυναικεία εργασία ήταν ταμπού και ντροπή για τον σύζυγο αφού σήμαινε ότι δεν ήταν ικανός να την θρέψει (!) ενώ μόλις το 1952 απέκτησαν οι Ελληνίδες δικαίωμα ψήφου. Στα επόμενα εξήντα χρόνια, οι γυναίκες κάλυψαν μια αβυσσαλέα απόσταση. Κατόρθωσαν να καταξιωθούν στην συνείδηση του κόσμου και να εκπορθήσουν όλα τα θεωρούμενα ανδρικά επαγγέλματα, που στην πράξη αποδείχτηκε ότι δεν είχαν λόγο να θεωρούνται ως τέτοια. 

Η πορεία τους δεν ήταν εύκολη. Πληρώθηκαν με χαμηλότερους μισθούς  από εκείνους των ανδρών για την ίδια δουλειά, άκουσαν μύριες ειρωνείες, υπέστησαν σεξουαλικές παρενοχλήσεις και συνδύασαν τον δύσκολο ρόλο της εργαζόμενης μητέρας και της νοικοκυράς αλλά δεν πτοήθηκαν. Επέμειναν και κατενίκησαν την προκατάληψη των ανδρών που έβλεπαν την επαγγελματική τους ανέλιξη σαν απειλή για την δική τους.  Παλιός συνάδελφος, γνωστός για την στενοκεφαλιά του, είχε συστήσει κάποτε σε νεαρή εκπαιδευόμενη "να πάει να πλύνει πιάτα". Τελικά, εκείνη εξελίχθηκε σε επιτυχημένο διευθυντικό στέλεχος τραπεζών καταλαμβάνοντας θέσεις ανώτερες από την δική του. 

Σήμερα, η μεγαλύτερη ικανότητα οδήγησης αυτοκινήτου από τις γυναίκες αναγνωρίζεται έμπρακτα από ασφαλιστικές εταιρείες με έκπτωση στα ασφάλιστρα. Έχουν καλλίτερες σχολικές επιδόσεις, όπως αποδεικνύουν οι  περισσότερες πρωτιές στις εισαγωγικές. Οργανικά είναι ισχυρότερες, αφού σύμφωνα με την Στατιστική Αρχή, το προσδόκιμο ζωής στην ηλικία των 65 ετών, είναι 18,5 χρόνια για τους άντρες και τα 20,6 χρόνια για τις γυναίκες. 

Οι γυναίκες έχουν καταλάβει με επιτυχία όλα τα επαγγέλματα ακόμη και του πιλότου πολεμικών αεροσκαφών, στις ΗΠΑ. Διαπρέπουν στον ανδροκρατούμενο κόσμο της ναυτιλίας: οι καπετάνισσες δεν υστερούν σε τίποτε από τους άνδρες συναδέλφους τους, αρκετές επιτυχημένες ναυτιλιακές εταιρείες και τράπεζες διοικούνται από γυναίκες.  Πριν από λίγα μόλις χρόνια, η τότε Τράπεζα Εργασίας είχε ως πολιτική να μην προσλαμβάνει γυναίκες.   

Κάποιες γυναίκες έχουν την φήμη ότι είναι δύσκολες στην δουλειά τους.  Συνεργαζόμενος μαζί τους δεν είχα πρόβλημα. Απλά τις σεβόμουν ως επαγγελματίες γιατί ήξερα πως πίσω από μια επιτυχημένη γυναίκα κρύβεται μεγαλύτερος μόχθος  επειδή για να καταλάβει την θέση της  έπρεπε να είχε πολεμήσει την ανδρική προκατάληψη. Κάποτε ταξίδεψα στο Λονδίνο με την διευθύντρια μεγάλης ναυτιλιακής εταιρείας, γνωστής για τον αυταρχισμό της. Στο ρεστοράν που με κάλεσε για δείπνο, μου εκμυστηρεύτηκε ότι αναγκαζόταν να παίζει αυτόν τον ρόλο για να καταπολεμήσει την προσωπική της δειλία και να επιπλεύσει σε ένα ανδροκρατούμενο χώρο, στον οποίο σύμφωνα με την αρρωστημένη αντίληψη, η κατάληψη μιας σημαντικής θέση από γυναίκα έχει εξαγοραστεί με ανταλλάγματα...

Στην ιστορία, οι μόνες γυναίκες που ασκούσαν εξουσία ήταν οι βασίλισσες. Στα νεότερα χρόνια εμφανίζονται και μη γαλαζοαίματες σιδηρές κυρίες: Ιντίρα Γκάντι, Γκόλντα Μέιρ, Μάργκαρετ Θάτσερ, Άνγκελα Μέρκελ. Ομολογώ ότι μεγαλύτερη εμπιστοσύνη μου εμπνέουν αρχηγοί κρατών.

Κύριοι ομόφυλοι, ας το παραδεχτούμε. Με εξαίρεση την μυϊκή δύναμη, δεν υπερτερούμε σε τίποτε απολύτως από τις γυναίκες. Μάλιστα,  αν ντε και καλά πρέπει να βάλουμε ταμπέλες στα φύλα, θα ψήφιζα το γυναικείο ως το ισχυρό. 
Οι γυναίκες έχουν όμως πολύ ακόμη δρόμο να διανύσουν. Ευτυχώς, με την πάροδο του χρόνου, μειώνεται η προκατάληψη οπότε μετά από κάποια χρόνια θα μηδενιστεί. Για να το επιτύχουν αρκεί να το πιστέψουν οι ίδιες.  Να μην νομίζουν ότι χρειάζεται να χρησιμοποιήσουν γοητεία (οι λίγες που το έκαναν είχαν βραχύβια επιτυχία και στιγματίστηκαν) ούτε  δάκρυα ούτε να μιμηθούν τα ανδρικά πρότυπα. Αν είναι σωστές στη δουλειά τους και διαθέτουν επαγγελματική συνείδηση, γρήγορα θα αναγνωριστούν. 

Όπως το χρώμα ενός αυτοκίνητου δεν κάνει καμιά διαφορά στην απόδοσή του, το ίδιο δεν κάνει και μια ανατομική διαφορά στο ανθρώπινο σώμα. Η καριέρα είναι σαν την ελευθερία. Δεν χαρίζεται, κατακτιέται με προσπάθειες και διεκδικήσεις. 

(Aπό την στήλη μου "Εμπειρικές Συμβουλές Αυτοβελτίωσης" στο ποιοτικό e-περιοδικό Flow Magazine:
http://www.flowmagazine.gr/article/view/i_kariera_tis_gunaikas_ston_androkratoumeno_kosmo)

533. Υπάρχουν αναντικατάστατοι;

Είναι αλήθεια ότι ο καθένας από εμάς είναι μοναδικός στη ζωή. Κανένας στον κόσμο, πριν από εμάς, από καταβολής ανθρώπινου γένους, και μετά από εμάς, όσο θα υπάρχει ανθρώπινο γένος, δεν θα είναι σαν κι εμάς. Είναι ακόμη αλήθεια ότι ο καθένας μας έχει τις χάρες και τα ταλέντα του, κάποια από τα οποία μπορεί να είναι μοναδικά. Είναι όμως εξ ίσου αληθές ότι η ανθρωπότητα πορεύτηκε με επιτυχία για εκατομμύρια χρόνια χωρίς εμάς και τα ταλέντα μας και θα πορευτεί μέχρι την συντέλεια του κόσμου χωρίς να της λείψουμε (στην πραγματικότητα ούτε καν θα αντιληφτεί την έλλειψή μας).

Αφού συμφωνήσαμε τι συμβαίνει με την παρουσία μας στην υφήλιο, ας πάμε στον μικρόκοσμο που λέγεται εργασία. Καμιά φορά (ή μήπως συχνά;) πέφτουμε στην παγίδα που στήνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, πιστεύοντας πως είμαστε τόσο σημαντικοί, ώστε χωρίς εμάς θα έλθει η καταστροφή. Ίσως αυτή η ψευδαίσθηση να μας τονώνει το ενδιαφέρον για την ανιαρή δουλειά μας, ίσως να δίνει στο εγώ μας τροφή που, για κάποιους λόγους, την έχει ανάγκη. 

Το αποτέλεσμα της αντίληψής μας αυτής θα ήταν αδιάφορο αν δεν μας οδηγούσε ενίοτε σε αρνητικές συμπεριφορές: Εργασιομανία (workaholism), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για εμάς και τους δικούς μας. Γάντζωμα σε μια θέση αρνούμενοι να παραδώσουμε τα ηνία της επιχείρησής ή του μαγαζιού μας στα παιδιά μας. Άγχος, που προκύπτει από την ανάγκη να αποδεικνύουμε συνεχώς στον εαυτό μας κα στους άλλους ότι, πράγματι, είμαστε αναντικατάστατοι.   

Η ναρκισσιστική φαντασίωση ότι είμαστε αναντικατάστατοι, πέραν της επαγγελματικής, επηρεάζει αρνητικά και την προσωπική μας ζωή. Ανησυχούμε υπερβολικά και αφύσικα για το μέλλον των παιδιών μας αν μας συμβεί κάτι, με αποτέλεσμα να γινόμαστε υπερπροστατευτικοί. Έτσι όμως υποσκάπτουμε την αυτοπεποίθησή τους και επαληθεύουμε τους φόβους μας μέσω μιας αυτο-επιβεβαιωνόμενης προφητείας (self fulfilling prophecy).  Ο λαός μας έχει θυμοσοφικά αποφανθεί "αλί, σ' αυτόν που πάει" εννοώντας ότι μετά τον θάνατό κάποιου τα μέλη της οικογένειάς του, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, θα βρουν τον δρόμο τους. 

Αν ρίξουμε μια ματιά γύρω μας βλέπουμε ότι αυτό που πράγματι ισχύει είναι το "ουδείς αναντικατάστατος", ακόμη ο Αϊνστάιν ή ο Μέγας Ναπολέων. Ο επόμενος μπορεί να είναι υποδεέστερος αλλά θα συνεχίσει το έργο του έστω και λιγότερο αποτελεσματικά. Η ιστορία της ανθρωπότητας δεν προχωρά ολόισια αλλά με ζικ-ζακ. 

Ένα από τα καθήκοντα του σωστού μάνατζερ να φροντίζει να παράγει άλλους μάνατζερ που θα μπορούν επάξια να τον αντικαταστήσουν. Αντίθετα ένας κατά φαντασίαν αναντικατάστατος όχι μόνο δεν το κάνει αυτό αλλά έμμεσα σαμποτάρει τους υποψήφιους για να αποδεικνύει στους άλλους και στον εαυτό του την "μοναδικότητά" του. 

Ο καλλίτερος τρόπος για να θεραπευτεί κάποιος από την αντίληψη που έχει πως "μετά από μένα το χάος" είναι ένας μοναχικός περίπατος σε νεκροταφείο. Εκεί, ανάμεσα σε χιλιάδες πρώην "αναντικατάστατους", θα σκεφτεί, θα φιλοσοφήσει, θα προσγειωθεί και θα φύγει σοφότερος. 

Το βέβαιο είναι πως, μετά από εμάς, η γη θα συνεχίσει να γυρίζει, η τηλεόραση να διαφημίζει σερβιέτες και τα σουβλατζίδικα να ταΐζουν στρατιές Ελλήνων...

(Aπό την στήλη μου "Εμπειρικές Συμβουλές Αυτοβελτίωσης" στο ποιοτικό e-περιοδικό Flow Magazine:
http://www.flowmagazine.gr/article/view/uparxoun_anantikatastatoi)

532. Επτά συμβουλές για την αντιμετώπιση του επαγγελματικού άγχους

Σημαντική πηγή άγχους είναι η εργασία, ανεξαρτήτως επαγγέλματος. Πολλοί φαντάζονται κάποιο άλλο επάγγελμα ως το ιδανικό αντί του δικού τους. Όμως, κι αν ακόμη ασκούσαν εκείνο, πάλι θα θεωρούσαν κάποιο άλλο ως ιδανικό. 

Δουλειά χωρία άγχος δεν υπάρχει. Οι λόγοι πολλοί: ανία, συνεχής πίεση χρόνου και προθεσμιών, βάρος ευθυνών, κακό περιβάλλον εργασίας, μη αναγνώριση αξίας κλπ. Μερικοί αγχώνονται τόσο που  σωματοποιούν το άγχος τους πάσχοντας από αϋπνία, χρόνια κούραση, τεντωμένους μυς, τικ κλπ. 

Σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο "Είναι ο μισθός το πρωτεύον κίνητρο εργασίας;" ανακαλύψαμε ότι, μετά την κάλυψη των αναγκών επιβίωσης, προηγούνταν άλλα κίνητρα, όπως η ψυχολογική ικανοποίηση από την εργασία (job satisfaction) το αίσθημα ασφάλειας κλπ. Επίσης στο άρθρο "Ψυχολογώντας τους άλλους: Οι τρεις ανάγκες" είδαμε ότι η εργασία καλύπτει, μεταξύ άλλων, την ανάγκη μας για Επιτεύγματα (achievement). Μπορούμε να δούμε το άγχος ως ένα μέρος του τιμήματος που πληρώνουμε για το πακέτο "υλικά αγαθά-ψυχολογική κάλυψη" που μας προσφέρει η δουλειά μας. 

Αφού το εργασιακό άγχος είναι αναπόφευκτο, το ζητούμενο δεν είναι η εξαφάνιση αλλά ο έλεγχός του. Για αυτό δεν υπάρχουν διάφοροι τρόποι και ο καθένας  βρίσκει τον συνδυασμό που του ταιριάζει.  Ιδού οι δικοί μου:
Ένα γραφείο γεμάτο ανακατεμένα χαρτιά όπου ψάχνεις εναγωνίως να βρεις αυτό που επείγεσαι και συχνά δεν το βρίσκεις είναι πηγή άγχους. Εύκολα εξουδετερώνεται με συχνό ξεκαθάρισμα, πετώντας τα άχρηστα έγγραφα και αρχειοθετώντας τα υπόλοιπα σε φακέλους. Έτσι ελέγχεις εσύ το χαρτομάνι  και όχι εκείνο εσένα. 
Το ίδιο με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο. Όταν όλα τα μηνύματα, εισερχόμενα και εξερχόμενα, είναι αταξινόμητα, αγχώνεσαι για να βρεις εκείνο που θέλεις κάθε φορά. Κι όσο πιο παλιό είναι τόσο πιο πολύ δυσκολεύεσαι να το εντοπίσεις ανάμεσα στον πέλαγος των άλλων. Η άμεση αρχειοθέτηση στον οικείο ηλεκτρονικό φάκελο που θα ανοίξεις λύνει το πρόβλημα, μαζί με το σβήσιμο των άχρηστων μηνυμάτων που μπερδεύονται με τα χρήσιμα. Για αυτό και η αναγραφή του θέματος σε όλα τα επαγγελματικά (και όχι μόνο) μηνύματα διευκολύνει την αρχειοθέτηση και τον γρήγορο εντοπισμό τους. 
Στη δουλειά (αλλά και στη ζωή) συνεχώς δημιουργούνται νέες εκκρεμότητες, που τριβελίζουν το μυαλό μας και μας αγχώνουν. Η λύση είναι η καταγραφή τους σε λίστα και η διαγραφή τους όταν  τακτοποιούνται. Τα μέσα καταγραφής ποικίλουν: παλιός συνάδελφος στην τράπεζα, διευθυντής, που χειριζόταν τα προβληματικά δάνεια είχε κρεμάσει στον απέναντι τοίχο του γραφείου του ένα μικρό πίνακα όπου κατέγραφε τις εκκρεμότητες με μαρκαδόρο. Σήμερα υπάρχουν τα ηλεκτρονικά μέσα.   
Πολύ σημαντική είναι και η οργάνωση των ραντεβού μας. Προσωπικά με εξυπηρετεί το βιβλίο-ατζέντα που σε κάθε δισέλιδο ανοίγεται μπροστά μου ολόκληρη η εβδομάδα. Βέβαια, οι χρήστες των σύγχρονων κινητών τηλεφώνων δεν έχουν ανάγκη από χάρτινα εργαλεία.  
Η τεχνολογία, που έχει αντικαταστήσει τις γραμματείς με ηλεκτρονικά εργαλεία, προσφέρει την τηλεφωνική συσκευή με αυτόματη κλήση  προεπιλεγμένων αριθμών. Είναι ταχύτερη από την χειροκίνητη πληκτρολόγηση και απαλλαγμένη από λάθη που κάνουμε στην βιασύνη μας και μας εκνευρίζουν.         
Το πρωινό ξύπνημα λίγο ενωρίτερα μάς γλυτώνει από το καθημερινό πρωινό άγχος για έγκαιρη προσέλευση στην δουλειά. 
Η καλλιέργεια καλών σχέσεων, πνεύματος συνεργασίας και αλληλοκατανόησης με συναδέλφους και συνεργάτες μάς απαλλάσσει από τις στρεσογόνες εντάσεις ενός κακού κλίματος.  

Το πρόβλημα του άγχους είναι πολύπλοκο και σύνθετο και δεν μπορεί να καλυφθεί στο στενό πλαίσιο ενός άρθρου. Ο ενδιαφερόμενος αναγνώστης μπορεί να βρει περισσότερα στο βιβλίο μου "Αντίο, Άγχος" (link στο http://www.dioptra.gr/Vivlio/124/710/Antio-agxos/ ) (εκδόσεις Διόπτρα), που παρουσιάζει  με γλαφυρότητα και χιούμορ τους εβδομήντα περίπου τρόπους που ανέπτυξα για να αντιμετωπίσω αποτελεσματικά το δικό μου άγχος, επαγγελματικό κα μη. 

Για όλα φταίει ο Αδάμ που εκδιώχθηκε από τον Παράδεισο με την θεϊκή εντολή «με τον ιδρώτα του προσώπου σου να βγάζεις το ψωμί σου». Αν δεν έτρωγε εκείνο το καταραμένο μήλο, τώρα θα λιαζόμασταν ολημερίς στους κήπους της Εδέμ! Βέβαια, και πάλι θα είχαμε άγχος για χίλιους δυο λόγους, ο σημαντικότερος από  τους οποίους θα ήταν η ανία. Όχι όμως για χίλιους τρεις που έχουμε τώρα, προσθέτοντας και την εργασία…

(Aπό την στήλη μου "Εμπειρικές Συμβουλές Αυτοβελτίωσης" στο ποιοτικό e-περιοδικό Flow Magazine:
http://www.flowmagazine.gr/article/view/epta_sumvoules_gia_tin_antimetopisi_tou_epaggelamatikou_agxous)