Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

463. "ΑΝΤΙΟ, ΠΑΧΟΣ!" το νέο μου βιβλίο.


Ύστερα από την επιτυχία που είχε το «Αντίο, Άγχος!», έγραψα το συσχετιζόμενο «Αντίο, Πάχος!», που μόλις κυκλοφόρησε.  Εδώ καταγράφω όλη την διαδρομή που ακολούθησα για να πάρω την μεγάλη απόφαση και να χάσω 15 κιλά, δίχως να τα ξαναπάρω. Κατά την δίαιτα που ακολούθησα δεν πείνασα και δεν υπέφερα, όπως στο παρελθόν με άλλες δίαιτες. Στο βιβλίο περιγράφω τις τεχνικές που ανάπτυξα για να καταπολεμήσω τον μοναδικό αντίπαλο, που δεν ήταν άλλος από τον εαυτό μου και συγκεκριμένα η λαιμαργία μου. 

Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη: Το πρώτο  έχει τίτλο «Πριν την δίαιτα» και αφηγείται το πώς πάχυνα. Πολλοί αναγνώστες θα αναγνωρίσουν τον εαυτό τους σε αρκετά σημεία. Το δεύτερο μέρος, «Η δίαιτα», περιγράφει το πώς αδυνάτισα. Όλη η διαδικασία, οι δυσκολίες, κυρίως ψυχολογικές, και τα κόλπα που εφηύρα για να τις ξεπεράσω με επιτυχία. Το τρίτο «Η διατήρηση» εξηγεί το πώς δεν ξαναπήρα το βάρος που έχασα, που είναι και το δυσκολότερο μέρος του εγχειρήματος  αφού το 98% το ξαναπαίρνουν και μάλιστα περισσότερο. Τέλος, το τέταρτο «Η γνώση στο αδυνάτισμα» δίνει χρήσιμες πληροφορίες για κάποιον που θέλει να αδυνατίσει. Όλο το έργο είναι γραμμένο με άφθονο χιούμορ και διαβάζεται πολύ ευχάριστα ακόμη και  από όσους δεν χρειάζονται το αδυνάτισμα ή δεν το επιθυμούν.
 
Το να εγκαταλείψω την αναβλητικότητα και να ασχοληθώ επί τέλους σοβαρά με το χρόνιο πρόβλημα του αυξημένου βάρους μου  ήταν απόφαση ζωής. Δεν το έκανα για λόγους εμφάνισης ή τουλάχιστον όχι κυρίως γι’ αυτό, μα γιατί συνειδητοποίησα ότι το πάχος, στην πραγματικότητα, είναι ασθένεια και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται. Μια ασθένεια που, με την σειρά της, προξενεί άλλες σοβαρές, από διαβήτη μέχρι καρδιοπάθειες. Γράφω χαρακτηριστικά στο οπισθόφυλλο: «Το πάχος μου ήταν η έσχατη προσβολή στην ευφυΐα και στον αυτοσεβασμό μου. Ανέχθηκα να με κάνει δύσμορφο, δυσκίνητο, ασθενή και μελλοθάνατο. Επαναστάτησα και το νίκησα. Ήταν πολύ πιο εύκολο από ότι νόμιζα. Εδώ περιγράφω πως τα κατάφερα».
 
Το θέμα της διατροφής είναι κυρίως ψυχολογικό. Αυτό το βιβλίο έρχεται να στηρίξει τον αναγνώστη σε όλη την διάρκεια της προσπάθειάς του. Όταν κατέβει στο επιθυμητό βάρος, θα νιώθει πλέον άλλος άνθρωπος, σωματικά και ψυχικά. Ο γιατρός-διατροφολόγος, Ιωσήφ Νικολαϊδης, σχολιάζει στο οπισθόφυλλο: "Ο συγγραφέας παίρνει τον υπέρβαρο αναγνώστη από το χέρι, τον πείθει να απευθυνθεί στον διαιτολόγο και, στη συνέχεια, τον στηρίζει ψυχολογικά στην προσπάθειά του να χάσει βάρος. Βιβλίο χρήσιμο και αποτελεσματικό, που έλειπε".
 
Το «Αντίο Πάχος!» (εκδόσεις Διόπτρα) με 304 σελίδες διατίθεται στα βιβλιοπωλεία στην τιμή των 13,40 ευρώ, η οποία, μετά την συνήθη έκπτωση του 10%, κατεβαίνει στο προσιτό επίπεδο των 12 ευρώ. Είναι ένα χρήσιμο και ευχάριστο βιβλίο που χρωστάμε στον υπέρβαρο εαυτό μας για να κάνει το "κλικ" που χρειάζεται το μυαλό μας προκειμένου να πάρει την μεγάλη απόφαση. Το βιβλίο μπορεί να γίνει  δώρο που πολύ θα εκτιμήσουν οι υπέρβαροι φίλοι και συγγενείς που αγαπάμε και που τους νοιαζόμαστε.  

 

 



 


 

462. Χαμόγελο στον καθρέφτη

Κάποτε διάβασα σε ένα περιοδικό μια συμβουλή: Όταν είμαστε αγχωμένοι να χαμογελάμε μπροστά στον καθρέφτη, έστω και αν δεν έχουμε καμιά διάθεση να το κάνουμε. Εξηγούσε πως ενώ η καλή διάθεση φέρνει το χαμόγελο, συμβαίνει και το αντίθετο: το χαμόγελο φτιάχνει την διάθεση. Δεν έδωσα μεγάλη σημασία γιατί δεν το πολυπίστεψα. Χρόνια αργότερα άκουσα ένα ψυχολόγο να δίνει την ίδια συμβουλή, έστω και χωρίς καθρέπτη, αρκεί να κρατάμε το «χαμόγελο» για μερικά λεπτά. Ομολογώ πως ούτε τότε πείστηκα για την αποτελεσματικότητά της.
Τις προάλλες, αντιμετωπίζοντας κάποια προβλήματα στην εργασία μου αισθάνθηκα πιεσμένος. Τότε θυμήθηκα την συμβουλή. Πήγα στην τουαλέτα και στάθηκα μπροστά στον καθρέφτη. Μολονότι το τελευταίο πράγμα που είχα όρεξη να κάνω ήταν να χαμογελάσω, πίεσα το εαυτό μου να το κάνει. Το αποτέλεσμα ήταν ο καθρέφτης να μου επιστρέψει μια άσχημη γκριμάτσα. Φαίνεται πως η επιφυλακτικότητά μου για την σοβαρότητα του εγχειρήματος και η κρυφή υποψία ότι συμμετείχα σε μια φάρσα, δεν άφηναν το χαμόγελο, έστω και ψεύτικο, να χαράξει τα χείλη μου.
Ξαναπροσπάθησα όμως και τα κατάφερα καλλίτερα. Ένα χαμόγελο, φανερά πιεσμένο και προσποιητό, ζωγραφίστηκε στο πρόσωπό μου. Όχι ακριβώς χαμόγελο μα ούτε και το χάλι της προηγούμενης γκριμάτσας. Πράγμα περίεργο όμως, άρχισα να αισθάνομαι καλλίτερα. Η διάθεση μου βελτιώθηκε. Και όσο πιο πολύ διατηρούσα το χαμόγελό μου, τόσο καλλίτερα αισθανόμουν. Στο τέλος, φεύγοντας αναζωογονημένος από τον καθρέφτη, του  έκλεισα πονηρά το μάτι.
Έκτοτε, κάθε φορά που αισθάνομαι ότι χρειάζομαι «γελωτοθεραπεία» βάζω το σχέδιο σε εφαρμογή και κλειδώνομαι σε κάποιον χώρο, για να μη με δουν οι άλλοι και με περάσουν για τον χαζοχαρούμενο που σκορπά χαμόγελα στους τοίχους. Κι όταν μετά από λίγα λεπτά βγαίνω, νιώθω ξαλαφρωμένος, σαν να έχει φύγει από πάνω μου ένα βάρος.
(Απόσπασμα από το βιβλίο μου "Αντίο άγχος!")