464. Ένα υπέροχο τραγούδι

Είχα πολλά χρόνια να ακούσω ένα νέο τραγούδι που, πραγματικά, να με συναρπάσει. Ώσπου, προχθές, τυχαία, σε μια ραδιοφωνική εκπομπή που παρακολουθούσα στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου έβαλαν ένα αγγλικό τραγούδι που με μάγεψε. Ήταν μια γυναικεία φωνή, που θύμιζε λίγο Τζόαν Μπαέζ, με την συνοδεία ακουστικής κιθάρας και βιολιού. Ο ρυθμός, η μελωδία, η ερμηνεία, οι στίχοι, η ατμόσφαιρα του τραγουδιού αυτού με έστειλε πίσω στην ανεπανάληπτη μουσική της δεκαετίας του '60 που με γαλούχησε στην εφηβεία μου.

Θέλησα οπωσδήποτε να το ξανακούσω. Δεν ήξερα όμως ούτε τραγουδίστρια, ούτε ο συνθέτη, ούτε ο στιχουργό ή τίτλος. Συγκράτησα μόνο στη μνήμη μου τον επαναλαμβανόμενη φράση "What are the chances". Με αυτό μόνο το στοιχείο, μόλις βρέθηκα μπροστά στον υπολογιστή μου  άρχισα το ψάξιμο στο διαδίκτυο. Και, ώ του θαύματος, γρήγορα το ανακάλυψα. Αφού το απόλαυσα ακόμη μια φορά, έψαξα να βρω στοιχεία για την τραγουδίστρια και τον συνθέτη.

Φαντάζεστε όμως την έκπληξή μου όταν ανακάλυψα ότι η Dusk, που έγραψε στίχους και μουσική και ερμηνεύει το τραγούδι είναι Ελληνίδα, από αγγλίδα μητέρα, που σπούδασε και  ζει στη Αθήνα.  To όνομά της είναι Αυγή (στα αγγλικά dusk) Πλατανίδη. 

Για όσους ενδιαφέρονται μπορούν να ακούσουν το τραγούδι εδώ:

http://www.youtube.com/watch?v=czmTHe32M-8

Και μια αποκαλυπτική συνέντευξή της εδώ:

http://fridge.gr/55145/trash-treasures/dusk-synenteyksi/