Μου συμβαίνει μερικές φορές, ξημερώματα, ξυπνώντας για λίγα δευτερόλεπτα την ώρα που αλλάζω πλευρό, μέσα στην θαλπωρή του κρεβατιού μου, να νιώθω πλήρης και γαληνεμένος. Τότε αισθάνομαι έντονη την ανάγκη να ευχαριστήσω τον θεό για την ζωή που μου χάρισε. Στο μυαλό μου σχηματίζονται φράσεις ευγνωμοσύνης και με αυτές ξαναβυθίζομαι στον ύπνο.
Αυτές τις στιγμές τις θεωρώ, χωρίς κανένα ενδοιασμό, στιγμές ευτυχίας.
Κι αν κάποιος δεν πιστεύει στον θεό; Ο φίλος και καλός συγγραφέας Γιάννης Ρεμούνδος, σε κάποιο χιουμοριστικό, παιδικό μυθιστόρημά του, είχε βάλει τον μικρό πρωταγωνιστή να λέει το εξής αμίμητο: «Το γεγονός ότι δεν πιστεύουμε στα φαντάσματα δεν σημαίνει ότι δεν τα φοβόμαστε κιόλα!». Παραφράζοντάς τον, λοιπόν, λέω ότι εάν κάποιος δεν πιστεύει στον θεό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να προσεύχεται κιόλα…
Αυτές τις στιγμές τις θεωρώ, χωρίς κανένα ενδοιασμό, στιγμές ευτυχίας.
Κι αν κάποιος δεν πιστεύει στον θεό; Ο φίλος και καλός συγγραφέας Γιάννης Ρεμούνδος, σε κάποιο χιουμοριστικό, παιδικό μυθιστόρημά του, είχε βάλει τον μικρό πρωταγωνιστή να λέει το εξής αμίμητο: «Το γεγονός ότι δεν πιστεύουμε στα φαντάσματα δεν σημαίνει ότι δεν τα φοβόμαστε κιόλα!». Παραφράζοντάς τον, λοιπόν, λέω ότι εάν κάποιος δεν πιστεύει στον θεό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να προσεύχεται κιόλα…
(Απόσπασμα από το βιβλίο μου "Αντίο, Άγχος!")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου