Τα νεογέννητα αναγνωρίζουν τις μαμάδες τους (και αντιστρόφως) με την όσφρηση. Το ίδιο συμβαίνει με όλα τα μέλη των κοινωνιών, περιλαμβανομένων των εντόμων. Η μυρωδιά γίνεται αντιληπτή από τους ευαίσθητους αισθητήρες των ζώων από χιλιόμετρα μακριά, είτε στον αέρα είτε στο νερό.
Αυτό εξηγεί την ισχυρή μνήμη που έχει ο άνθρωπος στις μυρωδιές. Μπορεί να ξεχνάμε εικόνες ή γεγονότα αλλά ποτέ μυρωδιές. Όπως είπε κι ο Βίκτωρ Ουγκώ στους Αθλίους "τίποτε στον κόσμο δεν ξυπνάει μιαν ανάμνηση όσο η μυρωδιά".
Λειτουργούμε αταβιστικά, τότε που η μυρωδιά, για το ανθρώπινο είδος, σήμαινε επιβίωση.
(Εικονίζεται ο Μορφωνιός, από την συλλογή μου με φιγούρες του Θεάτρου Σκιών του Τάσου Κούζαρου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου