Το τρύπημα των κοριτσίστικων αφτιών για σκουλαρίκια γινόταν με μια βελόνα καμένη στη φλόγα και σκουπισμένη σε μπαμπάκι με οινόπνευμα, στην οποία ήταν περασμένη χοντρή κλωστή. Η κλωστή αυτή, στη συνέχεια, δενόταν κόμπος και παρέμενε για λίγες ημέρες ώσπου να θρέψει η πληγή. Δεν ξέρω κατά πόσον η διαδικασία αυτή ήταν οδυνηρή, αλλά, βλέποντας την αδελφή μου να της τρυπούν τα αφτιά, δόξαζα τον θεό που γεννήθηκα αγόρι.
Αυτός όμως δεν ήταν ο μοναδικός λόγος για τον οποίο τα κορίτσια υπέφεραν περισσότερο από τα αγόρια από τις συνθήκες και τις δοξασίες της εποχής. Όταν είχαν περίοδο, οι μαμάδες τους δεν τα άφηναν να πλυθούν για να μην κρυώσουν και πονούν. Και, φυσικά, τότε, οι σερβιέτες περίμεναν ακόμη τον εφευρέτη τους...
Τα σκέφτεσαι τώρα όλα αυτά και σε πιάνει πονοκέφαλος. Τι είπα; Πονοκέφαλος; Θα πάρεις αμέσως ένα Αλγκόν ή μια Καλμαλίνη ("υποβιβάζει τον πυρετό, ανακουφίζει από τους πόνους", έλεγε το διαφημιστικό σλόγκαν) ή ένα κοκοράκι, δηλαδή μια άσπρη σκόνη τυλιγμένη σε χάρτινο φακελάκι που κατασκεύαζε ο φαρμακοποιός της γειτονιάς. Αν δεν περνούσε με αυτά, σου δένανε σφιχτά το κεφάλι με ένα πανί, ενώ ο πυρετός "υποβιβαζόταν" με κομπρέσες με ξύδι στο μέτωπο.
Σίγουρα, ο καθένας από εμάς έχει να θυμηθεί και κάποια άλλα γιατροσόφια της εποχής. Ευχαρίστως θα δημοσιεύσουμε όποιο κείμενο με σχετική εμπειρία μας στείλετε.
Ύστερα από όλα αυτά που υπομείναμε, απορώ ακόμα πως επιζήσαμε και δεν αφήσαμε την τελευταία μας πνοή στο κρεβάτι του πόνου. Με παρηγορεί όμως η σκέψη ότι άλλοι, πριν από εμάς, τραβήξανε χειρότερα. Ας διαβάσει όποιος θέλει τον "Θανάτου του Παλικαριού", το εξαίσιο διήγημα του Κωστή Παλαμά (http://www.scribd.com/doc/54471758/K-Palamas-Thanatos-Palikariou) και θα καταλάβει τι εννοώ...
-Τέλος-
(Το εικονιζόμενο έργο μου είναι από την συλλογή "Όστρακα")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου