Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

436. Η παχυντική...λογοτεχνία!

 
    Ένα βιβλίο με διηγήματα είναι ένας δίσκος με ουζομεζέδες. Ο καθένας έχει την δική του διαφορετική γεύση και νοστιμιά. 
    Το μυθιστόρημα είναι ένα επίσημο δείπνο, μακράς διαρκείας. 
    Το καθένα έχει την δική του γοητεία. Προσωπικά, απολαμβάνω εξ ίσου και τα δύο. Ίσως εκεί οφείλεται η τάση προς το...πάχος!
 
(Εικονίζεται έργο μου από την συλλογή "Σιγά τ' αυγά!")

1 σχόλιο:

  1. Εύστοχη η παρομοίωση, και συμμερίζομαι το γούστο σας. Δυστυχώς, τόσο οι μεζέδες όσο και το δείπνο (λογοτεχνικοί και διατροφικοί) καταναλώνονται σε καθιστή θέση, και θέλουν και ύπνο για τη χώνευσή τους. Τι λέγατε για την... τάση προς το πάχος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή