512. "Ανέλαβε την ευθύνη"

Οργίζομαι όταν διαβάζω στις εφημερίδες, πως την ευθύνη για ένα τρομοκρατικό χτύπημα ανέλαβε με προκήρυξη η τάδε οργάνωση. Για ποια ευθύνη μιλάμε; Όταν κάποιος αναλαμβάνει την ευθύνη βγαίνει μπροστά, δείχνει το πρόσωπό του και λέει λεβέντικα "εγώ το έκανα, είμαι έτοιμος να υποστώ τις συνέπειες". Όπως λέει ευθαρσώς ο μαθητής στον γυμνασιάρχη όταν ολόκληρη η τάξη απειλείται με αποβολή για μια σκανταλιά του.

Ο τρομοκράτης που κρύβεται πίσω μια οργάνωση, (γνωστή μόνο κατ΄ όνομα, που και αυτό αλλάζει), καλύπτει το πρόσωπό του με κράνος μοτοσικλετιστή, μασκαρεύεται με περούκες σαν τραβεστί, κινείται σαν τυφλοπόντικας στο σκοτάδι, ποιαν ακριβώς ευθύνη αναλαμβάνει; 

Κι αν ο ίδιος νομίζει ότι ηρωικά "αναλαμβάνει την ευθύνη" της αποτρόπαιης πράξης του, για ποιον λόγο τα ΜΜΕ νομιμοποιούν την δοξασία του επαναλαμβάνοντας την φράση αυτή και εξευτελίζοντας την λέξη "ευθύνη"; Μέχρι και ο Σάββας Ξηρός έγραψε βιβλίο με τίτλο "Πολιτική ευθύνη". Ο κρυπτόμενος επιμελώς μέχρι να σκάσει η βόμβα στα χέρια του μιλάει για ευθύνη, έστω και πολιτική, λες και ήταν ο Χαρίλαος Τρικούπης όταν ανήγγειλε την πτώχευση της χώρας!

Εξευτελισμό της λέξης όμως κάνουν και οι πολιτικοί όταν αναλαμβάνουν, άμα παραζοριστούν, την πολιτική ευθύνη, που ξέρουν πολύ καλά ότι δεν επισείει καμιά τιμωρία. Λεονταρισμοί εκ του ασφαλούς. 

Χρειάζεται υψηλό αίσθημα ευθύνης για να χρησιμοποιείς την λέξη ευθύνη. Είναι πολύ βαριά.