68. Ελεγεία στον Τάκη

Ελεγεία στον Τάκη

Σιωπηλή η πομπή τών που πέθαναν νέοι,
πριν η σμίλη του χρόνου προλάβει να φθείρει
της νεότης το κάλλος,
στην ομίχλη του χρόνου, μονάχη βαδίζει.

Κι έτσι αιώνια μένουν αγέραστοι, ωραίοι
μέσ'  τις μνήμες, για πάντα, τα μάτια φλογάτα,
μαλλιά λαμπερά και δέρμα στιλπνό,
και νυν και αεί
θαλεροί, σφριγηλοί και ακμαίοι.
Αέναοι, ακατάλυτοι, ιδανικοί εραστές.

Να, ο Αχιλλεύς, ο Πάτροκλος, ο Έκτωρ,
ο Λεωνίδας, ο Αλέξανδρος,

ο Ιησούς,

ο Παλαιολόγος,

η Ιωάννα της Λορένης,

ο Μότσαρτ, ο Βαν Γκογκ,

ο Ρήγας, ο Διάκος, ο Καραϊσκάκης,

ο Μοντιλιάνι, ο Ρεμπώ, ο Μότσαρτ,

ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,

ο Τσε Γκεβάρα, ο Λόρκα,

ο Σαραντάρης, ο Καριωτάκης, ο Λαπαθιώτης,

η Ισιδώρα Ντάνκαν,

ο Γιάννης, Χρήστος, Κώστας, Γιώργος, Πέτρος, Δημήτρης, Μανόλης, Βαγγέλης, Κοσμάς, Λευτέρης, Σπύρος, Παναγιώτης, Φώτης, Νίκος,  Αποστόλης, Κυριάκος, Αντώνης, Βασίλης, Σίμος,  Περικλής, Στέφανος, Θανάσης,  κι ο Ισαάκ, κι ο Γιόχαν, κι ο Τζων, κι ο Ίαν, κι ο Ζωρζ, κι ο Βιτόριο, κι ο Στανισλάβ, και ο Ιβάν,

ο Άρης, ο Λαμπράκης, ο Πέτρουλας, ο Διομήδης,

ο Τζων κι ο Μπομπ οι Κένεντι,

ο Τζαίημις Ντην, ο Έλβις και η Μέριλιν,

ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και ο Πατρίς Λουμούμπα,

η Γκραίης Κέλυ, ο Λένον

ο Ζαφείρης, η Ζίνα,

ο Άσιμος με τη θηλιά στο λαιμό,

ο Μάκης με τα τρυπημένα χέρια,

ο Πάνος με την φωτογραφική,
ο Παναγιώτης με την μοτοσυκλέτα,

ο Παύλος με τα πράσινα μάτια
και τη μεγάλη καρδιά.

Κι ο Τάκης, των δεκαοχτώ χρονώ,
με μια σφαίρα στα στήθια...

(Από την ποιητική συλλογή μου "Ώριμα στάχυα")

Σημείωση: Το ποίημα είναι γραμμένο για τον θείο μου Τάκη, που σκοτώθηκε δεκαοχτάχρονος, στον εμφύλιο, και παρέμεινε νέος για πάντα, αφού δεν πρόλαβε να γεράσει, όπως κι όσοι ακολουθούν την πομπή "τών που πέθαναν νέοι"...