Αν το αρωματικό αυτό φυτό με την πλούσια, εξαίσια μυρωδιά, είχε ένα εξωτικό όνομα, ας πούμε, εντελβάις, φύτρωνε σε απρόσιτα μέρη, στις Άλπεις ή στα Ιμαλάια και πουλιόταν σε υψηλή τιμή, θα ήταν περιζήτητο.
Τώρα όμως που φυτρώνει σε κάθε γωνιά της Ελληνικής γης και πουλιέται παντού και πάμφθηνα, το περιφρονούμε σαν παρακατιανό πιστεύοντας πως το αφέψημά του σερβίρεται μόνο σε κάτι γέρους, στα επαρχιακά καφενεία. Φασκόμηλο, σου λέει…
Σε επαγγελματικό ταξίδι στην Κορέα, αναγκάστηκα να πιω πολλά φλιτζάνια με γκινσένγκ, το εθνικό τους ρόφημα, αφού το πρόσφεραν σε κάθε γραφείο που επισκεπτόμουν αντί για καφέ ή τσάι. Ήταν φτιαγμένο από μια τοπική ρίζα που ξέραιναν και έκαναν σκόνη. Η γεύση του; Απαίσια. Καμιά σχέση με τη μοσχοβολιά του φασκόμηλου.
Πέραν της ευωδιάς του, το φασκόμηλο έχει αντισηπτικές, αποχρεμπτικές και σπασμολυτικές ιδιότητες, γι΄αυτό η επιστημονική ονομασία του είναι "Σάλβια η φαρμακευτική". Ό,τι πρέπει για τα κρυολογήματα του χειμώνα, που μας ταλαιπωρούν.
Το κατάλληλο μάρκετινγκ έκανε ένα καραμελοζούμι, τίγκα στην ζάχαρη και στην καφεΐνη, να γίνει το Νο 1 αναψυκτικό στον κόσμο. Έτσι λοιπόν, μια απλή διαφημιστική καμπάνια, θα μπορούσε να πείσει πρώτα εμάς, του Έλληνες, να αλλάξουμε την στρεβλή αντίληψη που έχουμε για το φασκόμηλο και να το αναγάγουμε σε εθνικό μας τσάι. Ύστερα, να πείσουμε τους ξένους για την αξία του και να το εξάγουμε.
Το κατάλληλο μάρκετινγκ έκανε ένα καραμελοζούμι, τίγκα στην ζάχαρη και στην καφεΐνη, να γίνει το Νο 1 αναψυκτικό στον κόσμο. Έτσι λοιπόν, μια απλή διαφημιστική καμπάνια, θα μπορούσε να πείσει πρώτα εμάς, του Έλληνες, να αλλάξουμε την στρεβλή αντίληψη που έχουμε για το φασκόμηλο και να το αναγάγουμε σε εθνικό μας τσάι. Ύστερα, να πείσουμε τους ξένους για την αξία του και να το εξάγουμε.
«Λεφτά υπάρχουν». Αρκεί να τα ανακαλύψουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου