Είναι γνωστό πώς ο Κωνσταντίνος Καψάσκης, ιδρυτής και πρόεδρος της Τράπεζας Εργασίας που ιδρύθηκε το 1975, προτιμούσε τους άνδρες υπαλλήλους πιστεύοντας πως οι γυναίκες είναι φύρα. Δεν γνωρίζω σε ποιο βαθμό η πρακτική αυτή συνεχίζεται μέχρι σήμερα από την τράπεζα που ιδρύθηκε από παλιά στελέχη της, όταν η Εργασίας συγχωνεύθηκε με άλλη τράπεζα.
Με θητεία δεκαετιών σε διευθυντικά πόστα Ελληνικών και ξένων τραπεζών, δικαιούμαι να ομιλήσω εκ πείρας: Η αποδοτικότητα και η συμπεριφορά ενός ιδιωτικού υπαλλήλου δεν έχει σχέση με το φύλο του. Εξαρτάται κυρίως από την κουλτούρα και το κλίμα που επικρατεί στην εταιρεία που εργάζεται, είτε είναι τράπεζα είτε ψιλικατζίδικο. Ξέρει πως αν δεν συμμορφωθεί με αυτό, αν δυστροπεί χωρίς λόγο, αν δημιουργεί προβλήματα, αν δεν αποδίδει, τον περιμένει η πόρτα της εξόδου.
Στην καριέρα μου, έχοντας συνεργαστεί με εκατοντάδες γυναίκες, διεπίστωσα ότι σε τίποτε δεν υστερούν από άνδρες συναδέλφους τους. Ενίοτε δουλεύουν σκληρότερα από τους άρρενες για να ξεπεράσουν την ανδρική προκατάληψη σχετικά με το φύλο τους.
Το κλίμα μέσα στην εταιρεία το διαμορφώνουν οι ιθύνοντες. Οι υπάλληλοι, άνδρες και γυναίκες, ακολουθούν. Η προκατάληψη εναντίον του γυναικείου φύλου προδίδει αδυναμία των ιθυνόντων και όχι των γυναικών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου