Θυμάμαι, όταν ήμουν έφηβος, τον κυρ Αλέκο, τον θυμόσοφο της γειτονιάς, να κάνει την εξής εύστοχη παρατήρηση: «Οι οδηγοί τρέχουνε του σκοτωμού στην Εθνική για να πάνε μια ώρα αρχύτερα στο χωριό τους. Λες και κάποια σπουδαία δουλειά τους περιμένει εκεί. Και μόλις φθάσουν, την αράζουν στο καφενείο της πλατείας και χαζολογάνε…».
Τον θυμάμαι όταν τρέχω στην Εθνική και κόβω ταχύτητα. «Κι αν φθάσω μια ώρα αργότερα, τι έγινε;» σκέφτομαι. Η χαμηλότερη ταχύτητα κατεβάζει και την αδρεναλίνη. Έτσι, φθάνω στον προορισμό μου πιο ξεκούραστος, πιο χαλαρός κι έχοντας απολαύσει το τοπίο στην διαδρομή.
(Από το βιβλίο μου "Αντίο, Άγχος!")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου