168. To χέρι-πολυεργαλείο

Έχετε δει τα διαφημιζόμενα πολυεργαλεία; Κανένα δεν συγκρίνεται με το ανθρώπινο χέρι. Ας δούμε τις λειτουργίες του:

Σφυρί: κτυπάμε κάτι με την γροθιά.

Τανάλια: βγάζουμε ένα μια πρόκα χαλαρά καρφωμένη.

Τσιμπιδάκι: με τα δύο νύχια βγάζουμε μια ακίδα από το δέρμα.

Σφιγκτήρας: με τα δάχτυλα ή τα χέρια πιέχουμε  κάτι γαι να κολλήσει.

Πρέσα: σπάμε κάτι σκληρό.

Γκαζοντανάλια: ανοίγουμε το καπάκι του βάζου ή ξεσφίγγουμε βίδα.

Κατσαβίδι: με το νύχι βιδώνουμε μικρή βίδα.

Τσατσάρα: χτενίζουμε πρόχειρα ή ξεμπλέκουμε τα μαλλιά.

Σουβλί: με τον δείχτη ανοίγουμε τρύπα στο χώμα (για να φυτέψουμε), στο ζυμάρι, ή για να βγάλουμε το μάτι (!) κάποιου.

Μαχαίρι: με την κόψη της παλάμης κόβουμε κάτι μαλακό (ζυμάρι).

Ποτήρι: πίνουμε νερό με την χούφτα από την πηγή.

Κουτάλι: με τον αντίχειρα τρώνε οι Ινδοί το ρύζι από τη χούφτα τους.

Σουρωτήρι-κόσκινο: αφήνουμε το υγρό να κυλήσει ανάμεσα στα δάχτυλα για να  κρατήσουμε τα στερεά που περιέχει.

Kρουστό μουσικό όργανο: χτυπάμε παλαμάκια ή κάνουμε στράκες.

Ωτασπίδες: βουλώνουμε τα αφτιά για να αποφύγουμε ενοχλητικό θόρυβο.

Όπλο: στις πολεμικές τέχνες, η γροθιά και η τεντωμένη παλάμη εξουδετερώνουν ή φονεύουν τον αντίπαλο.

Γραφίδα: με τον δείχτη γράφουμε στην άμμο, ή στο θαμπωμένο τζάμι.

Βούρτσα: με την ανάποδη των δάχτυλων ξεσκονίζουμε κάτι.

Καταπέλτης: τινάζουμε ένα ζουζούνι από τα ρούχα ή εκτοξεύουμε πέτρα.

Κλουβί: μεταφέρουμε ένα πουλάκι κλεισμένο απαλά στις χούφτες μας.

Σφυρίχτρα: σφυρίζουμε με τα δάχτυλα.

Σκουπάκι-φαρασάκι: σκουπίζουμε τα ψίχουλα από το τραπέζι.

Τάπα: με το δάχτυλο βουλώνουμε προσωρινά κάποια τρύπα σε σκεύος με ρευστό περιεχόμενο.

Μέγγενη: κρατάμε κάτι σταθερά με το ένα χέρι ώστε με το άλλο να το επεξεργαστούμε (με μαχαίρι, πριόνι, λίμα, κλπ).

Μίξερ: ζυμώνουμε.

Ξύστρα: με τα νύχια καθαρίζουμε κάτι κολλημένο στο τζάμι, ή ξυνόμαστε.

Ψαλίδι: σχίζουμε χαρτιά, κλπ.

Βεντάλια: κάνουμε αέρα με το χέρι στο πρόσωπο.

Το χέρι είναι το απόλυτο πολυεργαλείο που  να ενσωματώνει «28 σε 1» χρήσεις.

Όμως και άλλα μέρη του σώματο παίζουν ρόλο εργαλείων:

Στόμα-αντλία: φουσκώνουμε μπαλόνι ή ρουφάμε σούπα.

Γόνατο-αμόνι: πάνω του ο παλιός τσαγκάρης κάρφωνε το παπούτσι.

Δόντια-ψαλίδι: Πρόχειρη λύση όταν προσπαθείς να απεγκλωβίσεις προϊόν από την πλαστική συσκευασία, ή όταν ο ράφτης κόβει την κλωστή.

Προφανώς ο άνθρωπος σχεδίασε τα διάφορα εργαλεία αντιγράφοντας τις λειτουργίες των χεριών ή άλλων μερών του σώματός του.

Αυτό επιβεβαιώνεται και από τις πρώτες μονάδες μέτρησης μήκους που επινόησε και χρησιμοποιεί ως τώρα: πόδι (=12 ίντσες), πήχης (Αγγλικός, Γαλλικός, αρχαίος Ελληνικός, Ρωμαϊκός), δάχτυλο, πιθαμή, βήμα, κεφάλι ("ο ήλιος σηκώθηκε ένα κεφάλι"), μπόι ("λαμπάδα στο μπόι του"), άνοιγμα χεριών ("τον κορμό του δέντρου αγκαλιάζουν πέντε άνδρες").

Το εικονιζόμενο έργο ΕΡΙΔΑ παρουσιάζεται αναλυτικά στην Σύνδεση: 
http://aris-tourgimata.blogspot.com/2011/03/blog-post_22.html