Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

263. Αθλήματα μετά μουσικής

Όταν έχεις συμμετάσχει, έστω περιστασιακά, σε ένα άθλημα το παρακολουθείς με μεγαλύτερο ενδιαφέρον, αφού μπορείς να εκτιμήσεις τις δυσκολίες κάθε κίνησης που κάνει ο αθλητής αλλά και την επίδοσή του.  Αλλιώς το θέαμα σου φαίνεται ανιαρό. Π.χ. σε έναν αγώνα πινγκ πονγκ βλέπεις μόνο επαναλαμβανόμενες κινήσεις, στο μπιλιάρδο μπάλες που χτυπάνε μεταξύ τους και στο ποδόσφαιρο "δώδεκα μαντράχαλους που κλωτσούν ένα φουσκωμένο πετσί" σύμφωνα με παλιό κωμωδιογράφο.    
     
Tο ίδιο ισχύει για τα μουσικά όργανα. Εκτιμάς περισσότερο την δεξιοτεχνία ενός  π.χ. κιθαρίστα αν έχεις ασχοληθεί κι εσύ κάποτε με το όργανο αυτό. 
     
Η ενασχόληση, σε κάποια φάση της ζωής μας, με τον αθλητισμό ή την τέχνη, πέραν των άλλων, μας δίνει την δυνατότητα να απολαμβάνουμε έναν αγώνα ή μια καλλιτεχνική εκδήλωση περισσότερο από τους μη "μυημένους". 
                     (Εικονίζεται το έργο μου "Ολυμπιακοί Αγώνες 2004")
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου