Το δέρμα είναι κατ' αρχήν ο σωματοφύλακάς μας (στη κυριολεξία) αφού εμποδίζει την είσοδο μικροβίων στον οργανισμό. Μας ειδοποιεί αμέσως, μέσω του πόνου, αν κάτι μπήκε μέσα του χτυπώντας συνεγερμό για την παραμικρή ακίδα.
Φιλοξενεί την αίσθηση της αφής. Tο άγγιγμα με άλλο δέρμα (φιλί, χάδι) χαρίζει τρυφερότητα και ηδονή, που εξασφαλίζει την διαιώνιση του είδους μας.
Αν τραυματισθεί, κανένα πρόβλημα: επουλώνει μόνο του τις πληγές του. Αν χρειασθεί, (τραύμα ή εγχείριση), ράβεται και συγκολλείται.
Η ελαστικότητά του επιτρέπει μεγάλη διαστολή και συστολή (εγκυμοσύνη, πάχος, πρήξιμο).
Το σώμα μας αναπνέει όχι μόνο από τους πνεύμονες αλλά και από τους πόρους του δέρματος.
Οι τρίχες του μας κρατάν ζεστούς στο κρύο. Στη ζέστη μας δροσίζει με την εφίδρωση.
Το πάχος του αυξάνεται με την ηλικία και ποικίλει σε διάφορα σημεία του σώματος, ανάλογα με τις ανάγκες: παχύ στο πέλμα, παχύτερο και σκληρό στα νύχια (κι αυτά μέρος του δέρματος), λεπτό στο λαιμό. Έτσι μας προστατεύει καλλίτερα.
Όταν ζοριστεί κάπου, βγάζει κάλους για να προστατευτεί. Ανανεώνεται αυτομάτως με συνεχή απολέπιση.
Η ποικιλία στο χρώμα του, άσπρο, μαύρο, κίτρινο, δημιουργεί προβλήματα (φυλετικές διακρίσεις), για τα οποία όμως φταίμε εμείς, όχι αυτό.
Έχει τις δικές του ασθένειες και τον δικό του κλάδο ιατρικής, την δερματολογία.
Από αρχαιοτάτων χρόνων το διακοσμούμε με τατουάζ, βαφές, χρυσαφικά και υφάσματα και το αρωματίζουμε με κολόνιες και μυρωδικά.
Δίνει ψωμί σε στρατιές επαγγελματιών: αισθητικούς, μακιγιέρ, μανικιουρίστες, πλαστικούς χειρουργούς, κομμωτές, δερματολόγους, κεντητές τατουάζ, κατασκευαστές και πωλητές καλυντικών, ξυριστικών μηχανών, τσατσαρών, νυχοκοπτών, κλπ.
Το δέρμα μας είναι αυτό που βλέπουν οι άλλοι αλλά κι εμείς, στον καθρέφτη. Το δέρμα μας είναι εμείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου