Η κατάληξη –δόρος υποδηλώνει επιδεξιότητα ή επάγγελμα. Π.χ. μπαλαδόρος, τορναδόρος, τρακαδόρος, ατακαδόρος.
Επαγγελματίες ατακαδόροι είναι οι κονφερασιέ, επιθεωρησιογράφοι, κειμενογράφοι, στιχουργοί λαϊκών ασμάτων, κωμικοί σε ζωντανές παραστάσεις κλπ. Όλοι αυτοί όμως είναι μηδέν μπροστά στους πολιτικούς.
Ο πολιτικός λόγος έχει αντικατασταθεί από την ατάκα. Η αγωνία του πολιτικού, όπου βρεθεί, (Βουλή, τηλεόραση, συνέδριο κόμματος, προεκλογική συγκέντρωση, συνέντευξη τύπου) είναι να πετάξει την ατάκα που θα εντυπωσιάσει και θα προκαλέσει το χειροκρότημα. Ο ατακαδόρος πήρε την θέση του παλιού ρήτορα.
Οι ατάκες που εξακοντίζονται στις πολιτικές αψιμαχίες θυμίζουν τα βεγγαλικά που αλληλο-εκτοξεύουν, το Πάσχα, οι αντίπαλες ενορίες, στην Χίο (φωτογραφία). Οι πολιτικοί συναγωνίζονται ποιος θα πει την πιο εντυπωσιακή και θα κατατροπώσει τον αντίπαλο.
Από ατάκα σε ατάκα, φτάσαμε ως εδώ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου