Η βιβλιοφαγία με κάνει συχνά να διαβάζω παράλληλα περισσότερα του ενός βιβλία, χάνοντας έτσι μέρος της απόλαυσης. Μία ως τόσο, κάνω εκκαθάριση τελειώνοντας τα μισοδιαβασμένα, πριν αρχίσω νέο.
Η υπόθεση μου θυμίζει την νοικοκυρά, που κάποια μέρα δεν μαγειρεύει ώστε να φάει η οικογένεια τα φαγητά που έχουν απομείνει στο ψυγείο.
Η υπόθεση μου θυμίζει την νοικοκυρά, που κάποια μέρα δεν μαγειρεύει ώστε να φάει η οικογένεια τα φαγητά που έχουν απομείνει στο ψυγείο.
Με την ευκαιρία, πριν πολλά χρόνια, η φτώχεια δεν επέτρεπε στη νοικοκυρά να πετάξει φαγητά στα σκουπίδια ή στο σκύλο της. Άσε που δεν υπήρχαν και πολλοί οικόσιτοι σκύλοι, ίσως γιατί δεν περίσσευαν αποφάγια. Κυκλοφορούσαν τότε ειδικές συνταγές για νέα φαγητά με αυτά που είχαν ξεμείνει. Κλασικό παράδειγμα, τα ρεβίθια που περίσσευαν στο τσουκάλι την άλλη μέρα πρόσθεταν ρύζι και τα έκαναν με πιλάφι, τα γνωστά «παντρεμένα», που, περιέργως συνδυάζονταν και γευστικά.
Στην εποχή της λιτότητας που μπήκαμε, τέτοιες συνταγές είναι πολύτιμες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου