Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

199. Από τα βιβλία στο πιλάφι

Η βιβλιοφαγία με κάνει συχνά να διαβάζω παράλληλα περισσότερα του ενός βιβλία, χάνοντας έτσι μέρος της απόλαυσης. Μία ως τόσο, κάνω εκκαθάριση τελειώνοντας τα μισοδιαβασμένα, πριν αρχίσω νέο.

Η υπόθεση μου θυμίζει την νοικοκυρά, που κάποια μέρα δεν μαγειρεύει ώστε να φάει η οικογένεια τα φαγητά που έχουν απομείνει στο ψυγείο.
Με την ευκαιρία, πριν πολλά χρόνια, η φτώχεια δεν επέτρεπε στη νοικοκυρά να πετάξει φαγητά στα σκουπίδια ή στο σκύλο της. Άσε που δεν υπήρχαν και πολλοί οικόσιτοι σκύλοι, ίσως γιατί δεν περίσσευαν αποφάγια. Κυκλοφορούσαν τότε ειδικές συνταγές για νέα φαγητά με αυτά που είχαν ξεμείνει. Κλασικό παράδειγμα, τα ρεβίθια που περίσσευαν στο τσουκάλι την άλλη μέρα πρόσθεταν ρύζι και τα έκαναν με πιλάφι, τα γνωστά «παντρεμένα», που, περιέργως συνδυάζονταν και γευστικά.
     Στην εποχή της λιτότητας που μπήκαμε, τέτοιες συνταγές είναι πολύτιμες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου