Οι αναγνώστες, στην εποχή μας, προτιμούν το μυθιστορήματα από τα διηγήματα. Ίσως επειδή στο μυθιστόρημα οι αναγνώστες, από την αρχή ως το τέλος του βιβλίου, βολεύονται με το να παρακολουθούν τους ίδιους ήρωες, στο ίδιο κλίμα, με την ίδια υπόθεση, καθώς εκτυλίσσεται.
Αντίθετα, στην συλλογή διηγημάτων, κάθε λίγες σελίδες αυτοί οι παράγοντες αλλάζουν. Σε κάθε διήγημα το ενδιαφέρον ανανεώνεται, η γοητεία του άγνωστου θέλγει και η ρουτίνα σπάει. Από την άλλη, βέβαια, υπάρχει το ξεβόλεμα και η φασαρία του «πάλι από την αρχή».
Αντίθετα, στην συλλογή διηγημάτων, κάθε λίγες σελίδες αυτοί οι παράγοντες αλλάζουν. Σε κάθε διήγημα το ενδιαφέρον ανανεώνεται, η γοητεία του άγνωστου θέλγει και η ρουτίνα σπάει. Από την άλλη, βέβαια, υπάρχει το ξεβόλεμα και η φασαρία του «πάλι από την αρχή».
Με μπόλικη φαντασία, μπορεί το μυθιστόρημα να παρομοιασθεί με μακροπρόθεσμη, σταθερή, συζυγική ζωή ενώ η συλλογή διηγημάτων με πρόσκαιρες, ερωτικές σχέσεις. Ίσως, οι θιασώτες των μυθιστορημάτων να είναι πιστοί/ές σύζυγοι ενώ των διηγημάτων να ρέπουν προς την απιστία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου