Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

45. Καιομένη βάτος-βιβλίο

Γράφω ένα κείμενο. Οι σκέψεις, οι ιδέες μου ταξινομούνται και μπαίνουν στη σειρά. Κωδικοποιημένες με μαυρόασπρα σημαδάκια πάνω σε άσπρο χαρτί.

Η γραφή είναι το ηλεκτρονικό modem που κωδικοποιεί τις σκέψεις και τις κάνει σχεδιάκια. Η ανάγνωση τις από-κωδικοποιεί και να τις ξανακάνει σκέψεις. Αν λείψει ο κώδικας το κείμενο μένει άγνωστο, όπως ο Δίσκος της Φαιστού.

Διαβάζω ένα βιβλίο γραμμένο χθες, πέρσι ή πριν από χιλιάδες χρόνια. Οι πάλαι ποτέ καταγεγραμμένες σκέψεις του συγγραφέα αποκωδικοποιούνται και μπαίνουν στο μυαλό μου. Μοιάζουν με κατεψυγμένα ψάρια που αποψύχονται και ξαναγίνονται φρέσκα, έτοιμα για τηγάνι.

Δεν είναι καταπληκτικό; Διαβάζω Κικέρωνα και «συνομιλώ» μαζί του κι ας μας χωρίζουν αιώνες. Τρυπώνω στο μυαλό του και εντρυφώ στις σκέψεις του, σε όσες τουλάχιστον εκείνος έχει επιτρέψει, όταν έγραφε το κείμενό του.

Ο εγκέφαλος του Κικέρωνα, μέσω των γραπτών του, όσο βρισκόταν στη ζωή ήταν ανοιχτό σπουδαστήριο για τους αναγνώστες.

Μετά τον θάνατό του, τίποτε δεν άλλαξε. Οι αναγνώστες από όλο τον κόσμο, του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος θα συχνάζουν πάντοτε εκεί και θα απομυζούν τις σκέψεις του αφήνοντάς τες πάντα ανέπαφες. Απομυζούμενες και μη αναλωνόμενες. Καιομένη και μη κατακαιομένη βάτος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου