Νομίζω πως το καλλίτερο κομμάτι της υπέροχης και κλασικής πλέον ταινίας του Ντίσνεϋ «Φαντασία» είναι ο «Μαθητευόμενος μάγος». Ο Μίκι, στον επώνυμο ρόλο, εκμεταλλεύεται την απουσία του δασκάλου του για να δοκιμάσει τις γνώσεις του. Βάζει τις σκούπες να γεμίζουν τους κουβάδες από το πηγάδι και να τους αδειάζουν στην δεξαμενή. Η δεξαμενή ξεχείλισε αλλά ο Μίκι δεν ήξερε πώς να τις κάνει να σταματήσουν. Ώσπου εμφανίστηκε ο δάσκαλός του και διέκοψε την πλημμύρα.
Αυτή η εικόνα μου έρχεται συνεχώς στο νου τούτες τις μέρες. Στο ρόλο του Μίκι είναι οι Γιαπωνέζοι πυρηνικοί επιστήμονες, και στη θέση των σκουπών τα πυρηνικά εργοστάσια, που, μετά το τσουνάμι, δεν μπορούν να τα σταματήσουν. Αντί για πλημμύρα, ο κίνδυνος πυρηνικής καταστροφής.
Η διαφορά είναι ότι εδώ δεν αναμένεται κανένας «δάσκαλος» για να μας ξελασπώσει γιατί, απλά, δεν υπάρχει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου