ΕΡΙΔΑ
(Ready-made art)
Μαστορεύοντας, πρόσεξα ότι η γκαζοτανάλια που κρατούσα έμοιαζε με θυμωμένο τύπο που τα έχωνε σε κάποιον.
Δύο "θυμωμένες" γκαζοτανάλιες τι μας κάνουν; Έναν καβγά. Και, επί το Ελληνικότερον, μιαν έριδα.
Αυτή η σύνθεση δεν είναι η μοναδική που μου ενέπνευσαν τα εργαλεία μου. Υπάρχουν κι άλλες.
Να πω καταρχήν πως μπήκα στο blog σας μέσω του protagon,όπου το πρωτοείδα. Διαβάζοντας την εισαγωγή σας ορκίζομαι πως σκέφτηκα πως είστε ένας πολύ νέος άνθρωπος που σας αρέσει να εκφράζεστε μέσω του γραπτού λόγου κι αυτό με έκανε να χομγελάσω,καθώς εγώ είμαι μια νέα blogger (tsupaflor.blogspot.com) και χάρηκα που βρήκα έναν ομοιδεάτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το που διάβασα ωστόσο τις λεπτομέρειες του προφίλ σας,ενθουσιάστηκα! Το γεγόνός πως ένας άνθρωπος 62 ετών επιλέγει αυτό το τρόπο επικοινωνίας μέσω ίντερνετ,το θεωρώ συναρπαστικό! Σας εύχομαι λοιπόν κάθε επιτυχία και αισιοδοξώ να το συνεχίσετε.
Το έργο σας στη φωτο έχει πολύ ενδιαφέρον και θα έλεγα πρωτοτυπία!
Φιλικά
Τζούλυ
Αγαπητή Τζούλυ, να, το λοιπόν, που δεν απατούν μόνο τα φαινόμενα αλλά και οι αριθμοί που δείχνουν την ηλικία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ένα ποίημά μου με τίτλο "Ασπρομάλλικο παιδί" γράφω:
Μη σε ξεγελούν τ’ άσπρα μαλλιά μου
δεν είμαι παρά ένα μεγάλο παιδί.
Και σε ένα άλλο με τίτλο "Παλιμπαιδισμός":
Μάνα,
πάρε με πάλι στα γόνατά σου
και νανούρισέ με.
Κουράστηκα
να παριστάνω τον μεγάλο.
(και τα δύο είναι παρμένα από την την ποιητική συλλογή μου "Τα φλύαρα αποσιωπητικά" που περιέχεται στην ιστοσελίδα μου "www.arisgavriilidis.gr")
Ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Διάβασα το νεοσύστατο blog σας και το βρήκα δροσερό, νεανικό και χαριτωμένο. Είμαι βέβαιος για την επιτυχία του.
Χαιρετισμούς στην την ωραία Ζάκυνθο.
Ευχαριστώ πολύ, να είστε πάντα καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφή