113. Πανανθρώπινος εγκέφαλος

     Το άκρον άωτον της σπατάλης γίνεται με τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Σε όλη την ζωή, τον εκπαιδεύουμε, τον μορφώνουμε, τον καλλιεργούμε, τον προμηθεύουμε με άπειρες πληροφορίες, τον εξασκούμε, τον τροφοδοτούμε με ιδέες και εικόνες και καλλιεργούμε τα ταλέντα του.
    Η κατάληξη όμως αυτού του πολύτιμου οργάνου είναι να σαπίζει (στην κυριολεξία) μέσα στο χώμα ή, όπως στην περίπτωση του Αϊνστάιν, να κολυμπάει μέσα στη φορμόλη.

     Τελικά, ο πανανθρώπινος εγκέφαλος αποτελείται από τους επί μέρους εγκεφάλους, που τον διατηρούν και τον αναπτύσσουν συλλογικά, ανά τους αιώνες, μέσα από την μεταφορά των γνώσεων, από γενιά σε γενιά.