Φίλε επισκέπτη,

Καλωσόρισες στο ιστολόγιό μου .

Είμαι ο Άρης Γαβριηλίδης γεννημένος το 1948 στον Πειραιά. Σπούδασα οικονομικά στην Νομική Αθηνών και σταδιοδρόμησα ως διευθυντικό στέλεχος σε ναυτιλιακές τράπεζες και επιχειρήσεις. Τώρα ασχολούμαι αποκλειστικά με τις δύο παλιές μου αγάπες: τη συγγραφή βιβλίων και την μικρογλυπτική (readymade, assemblance art)

Εδώ καταγράφω όσες από τις σκέψεις μου θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να δημοσιευτούν. Εκθέτω επίσης φωτογραφίες από τα τεχνουργήματά μου, παρμένες από την "γκαλερί" της προσωπικής μου ιστοσελίδας: http://www.arisgavriilidis.gr/

Διευκρίνιση: ο τίτλος του blog, Aris-tourgimata, δεν οφείλεται σε οίηση αλλά σε λογοπαίγνιο: συνδυάζει το όνομά μου (Άρης) με τα δημι-ουργήματά μου (σκέψεις και τεχνουργήματα).

Φίλε επισκέπτη, ελπίζω να βρεις το ιστολόγιό μου ενδιαφέρον. Το σχόλιά σου ευπρόσδεκτα.

Σε περιμένω και:

Στην ιστοσελίδα μου: http://arisgavriilidis.gr/
στο Facebook: Aris Gavriilidis
στο Twitter: @agavriel1

EMAIL

100. Το τραίνο της ζωής

Οι φίλοι, γνωστοί και συγγενείς με τους οποίους μοιράζομαι  την υπέροχη εμπειρία του βίου παίζουν έναν άκρως σημαντικό ρόλο στην ζωή μου.

Όπως και εγώ, αντίστοιχα, στην δική τους.

Είμαστε όλοι συνταξιδιώτες στο μακρύ τραίνο της ζωής που τρέχει συνεχώς χωρίς να κάνεις στάσεις.

Αυτό το τραίνο έρχεται από το πουθενά και πηγαίνει στο πουθενά.

Καθώς κινείται, νέοι επιβάτες πηδούν μέσα (τα μωρά που γεννιούνται) ενώ άλλοι πηδούν έξω  (αυτοί που πεθαίνουν).

Από τα δισεκατομμύρια των συνταξιδιωτών μου, στην διάρκεια του ταξιδιού-ζωής εγώ γνωρίζω μόνο όσους είμαστε μαζί στο ίδιο βαγόνι, δηλαδή τους φίλους, γνωστούς και συγγενείς.

Όλοι οι υπόλοιποι σύγχρονοί μου άνθρωποι, δηλαδή ο υπόλοιπος πληθυσμός της γης, θα παραμείνουν άγνωστοι για μένα.

Όσο πιο αρμονικές είναι οι σχέσεις μου με τους άλλους “συνταξιδιώτες” στο βαγόνι μου, τόσο πιο ευχάριστο το κοινό μας ταξίδι. 

Και αντίστροφα, όσο πιο προβληματικές είναι οι σχέσεις, τόσο πιο δυσάρεστο και αγχώδες είναι το ταξίδι.

Κι ακόμη, όσο πιο στενός είναι ο φίλος ή συγγενής με τον οποίο έχω προστριβές, τόσο μεγαλύτερο είναι το πρόβλημα.

Μολονότι προσπαθώ να διατηρώ άριστες σχέσεις με τους “συνταξιδιώτες” μου, δεν αποφεύγω κάποιες προστριβές. Συνήθως όμως γρήγορα οι σχέσεις εξομαλύνονται.
(Από το βιβλίο μου "Αντίο, Άγχος!")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου