Την εφηβεία μας δυνάστευε ένα τζάμι βιτρίνας. Από την εξωτερική πλευρά του ήμασταν εμείς, οι έφηβοι. Από την μέσα, οι έρωτες, οι ωραίες γυναίκες, τα εξωτικά μέρη, τα μακρινά ταξίδια, τα κέντρα διασκέδασης, οι άγνωστες χώρες, τα μεγάλα σπίτια, τα γρήγορα αυτοκίνητα. Αν απλώναμε το χέρι, δεν θα αγγίζαμε τίποτα γιατί μας χώριζε το χοντρό κρύσταλλο. Έπρεπε να περιμένουμε, για να αποκτήσουμε την κατάλληλη ηλικία και τα οικονομικά μέσα, που θα μας επέτρεπαν να πραγματοποιήσουμε, έστω μερικώς, τα εφηβικά μας όνειρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου